به گزارش اطلاعات آنلاین، امیررضا واعظ آشتیانی قائم مقام سابق سازمان تربیت بدنی در جمع خبرنگاران گفت: عدهای یاد گرفتهاند ناکارآمدیهای خود را آرایش کنند. پاسخ سؤالات را خوب میدهند، اما راه حلی برای رفع مشکلات ندارند. این کارها نوعی عوامفریبی است. این نوع مدیران، وقتی در مسیر گمراهی قرار میگیرند، سرعت عملشان زیاد میشود. دود عملکرد چنین مدیرانی ابتدا به چشم تشکیلات خودشان میرود. این وضعیت در ارتباط با انتخابات هم حکمفرماست. آقایان، افراد را نه براساس شایستهسالاری بلکه بر اساس رفاقتها و سفارشها برمیگزینند تا به موقع خود از آنها به نفع خود استفاده کنند. عدهای صحبت از آوردن مدیر خارجی در ورزش میکنند، در حالی که تا زیرساختها را اصلاح نکنیم، حضور مدیر خارجی نفعی برای ما نخواهد داشت. کیروش را آوردند، چون سیستم اداره چنین مدیری را نداشتیم، در نتیجه همین کیروش هر کاری خواست انجام داد و هر طور دوست داشت با مدیران، بازیکنان و باشگاه ها رفتار کرد و به کسی هم پاسخگو نشد. اخیراً هم صحبت آوردن سیدورف به میان آمد. اولاً خود وی از اصل موضوع اظهار بیاطلاعی کرد، ثانیاً به فرض که آمده بود، میخواست با کدام شناخت از فوتبال، باشگاهها، بازیکنان و نوع مدیریت در ایران کار کند؟ مگر میشود روی اتومبیل پیکان، موتور بنز سوار کرد؟
واعظ آشتیانی تأکید کرد: ورزش، بنگاه اقتصادی است. باید کسانی در ارکان آن قرار بگیرند که بتوانند علاوه بر ورزش در امور مختلف دیگر مهارت داشته باشند. هر بازیکن بزرگی لزوماً مدیر خوبی نخواهد بود. ما این مهم را در کشورهای مختلف تجربه کردهایم. در جهان امروز مدیران ورزشی باید اطلاعات زیادی در زمینههای مختلف داشته باشند. این در حالی است که مدیران ورزشی ما سادهترین کار یعنی حتی مدیریت هزینه را هم بلد نیستند. برخی مدیران هم میخواهند ناکارآمدی خود را زیر نامهای بزرگ پنهان کنند. چرا کسانی که از صنعت به ورزش آمدند موفقتر بودند، چون شباهتهای زیادی بین این دو مقوله وجود دارد. عربها پول زیادی در ورزش هزینه کردند، اما چون نیروی انسانی کارآمد و استراتژی درست نداشتند، فوتبالشان پیشرفت نکرد. آقایان VAR آوردند، اما آیا مشکلات داوری فوتبال حل شد؟ حرف آخر من این است که ورزش در جهان امروز صرفاً تربیت جسم افراد و برگزاری مسابقات نیست، بلکه ورزش با تمام ابعاد جامعه و پارامترهای رایج در آن وابستگی و پیوستگی دارد به همین دلیل باید نگاه ما بهاین مقوله تغییر پیدا کند تا بتوانیم از این مسئله برای ساختن جامعه بهتر، سالمتر، شادابتر، بهرهمندتر و تأثیرگذارتر استفاده کنیم.
