اطلاعات نوشت: بر اساس این گزارش، انتظار می‌ ‎رود جمعیت کشور در سال ۱۴۲۸ به حدود ۹۴ میلیون و ۵۶۰ هزار نفر برسد که در مقایسه با سال ۱۳۹۵ در حدود ۶۶/۱۴ میلیون نفر افزایش خواهد یافت. پیش بینی می شود جمعیت کشور پس از رسیدن به اوج، از اوایل دهه ۱۴۳۰ به بعد شروع به کاهش کند.

بر اساس این محاسبه ،در سال ۱۴۰۴ بیش از نیمی از جمعیت کشور در ۷ استان (به ترتیب تهران، خراسان رضوی، اصفهان، فارس، خوزستان، آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی) زندگی می ‌کنند که سهم استان تهران به تنهایی ۱۷ درصد است؛ این وضعیت تراکم شدید جمعیت در این ۷  استان را نشان می  دهد.

به عبارتی از هر ۱۰۰ نفر جمعیت ایران ۱۷ نفر در استان تهران، ۸ نفر در استان خراسان رضوی زندگی کنند. این سهم برای هر یک از استان های اصفهان، فارس و خوزستان برابر ۶ نفر است.

سیستان و بلوچستان بیشترین رشد جمعیت را دارد

بر اساس این گزارش، روندرشد جمعیت کل کشوربه آهستگی رو به کاهش است و شاخص آن به زیر یک درصد رسیده است. در دوره پنج ساله ۱۳۹۵-۱۳۹۰ رشد جمعیت کل کشور برابر۲۴/۱درصد بود.

اما براساس آخرین برآوردهای جمعیتی رشد جمعیت کشور در دوره ‌های بعدی رو به کاهش گذاشته است. به این ترتیب که در دوره ۱۴۰۰-۱۳۹۵ برابر ۹۸/۰  درصد و در دوره ۱۴۰۵-۱۴۰۰ برابر۷۲/۰ درصد برآورد می ‌شود.

از نظر استانی بیشترین رشد جمعیت در دوره ۱۴۰۵-۱۴۰۰ متعلق به استان‌ های سیستان و بلوچستان (۰۳/۲ درصد)، یزد (۵۸/۱ درصدو هرمزگان (۴۱/۱ درصد) است.

قم بیشترین و سیستان و بلوچستان کمترین شهرنشینی را دارد

 این گزارش می افزاید:  پیش بینی جمعیت کل کشور تا افق ۱۴۳۰ و جمعیت استانی تا سال ۱۴۱۵نشان می دهد در سال ۱۴۰۴ از هر ۱۰۰ نفر جمعیت ایران ۷۷ نفر در نقاط شهری زندگی می ‌کنند.

در سال ۱۳۹۵ از هر ۱۰۰ نفر جمعیت ایران ۷۴ نفر در نقاط شهری ساکن بودند که این رقم در سال ۱۴۰۴ به ۷۷ نفر رسیده است.

در سال ۱۴۰۴ استان قم با ۰/۹۶ درصد، استان تهران با ۹/۹۴ درصد و استان البرز با ۶/۹۳ درصد بیشترین سهم شهرنشینی را به خود اختصاص دادند. در مقابل استان سیستان و بلوچستان با ۹/۵۴، استان کهگیلویه و بویراحمد با ۶/۵۸ و استان گلستان با ۸/۵۸ درصد کمترین سهم شهرنشینی را دارند.

تمایل آرام جمعیت ایران به سمت سالخوردگی

نتایج پیش‌بینی انجام شده در دفتر جمعیت، نیروی کار و اقتصاد خانوار مرکز آمار ایران همچنین نشان می‌ ‎دهد جمعیت ایران به سوی سالخوردگی متمایل می‌ شود. در سال ۱۴۰۴ از هر ۱۰۰ نفر جمعیت ایران ۸ نفر در سنین ۶۵ سال و بیشتر هستند در حالی که در سال ۱۳۹۵ از هر ۱۰۰ نفر جمعیت کشور ۶ نفر در این سنین بودند .

در سال ۱۴۰۴، استان گیلان با سهم ۶/۱۱ درصد، استان مازندران با سهم ۶/۱۰ درصد و استان تهران با ۱/۹ درصد سالمندترین استان‌  های کشور هستند. در مقابل استان‌های سیستان و بلوچستان با ۳/۳ درصد، هرمزگان با ۹/۴ درصد و بوشهر با ۸/۵درصد جوان‌ترین استان های کشور هستند.

همچنین بررسی وضعیت جنسیتی جمعیت ایران نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۴ در ایران به ازای هر ۱۰۱ نفر مرد ۱۰۰ نفر زن حضور دارند. در سال ۱۴۰۴ استان های یزد، بوشهر و کهگیلویه و بویر احمد به ترتیب با نسبت جمعیتی ۲/۱۰۵، ۸/۱۰۳ و ۸/۱۰۲ درصد بیشترین سهم و در مقابل استان‌های خراسان جنوبی، اردبیل و سیستان و بلوچستان به ترتیب با مقادیر ۲/۸۵، ۴/۸۸ و ۸/۸۸ درصد کمترین سهم را به خود اختصاص دادند.

به علاوه ، پیش‌‎بینی و بررسی وضعیت تعداد خانوارهای کشور نشان می‌‎دهد تعداد خانوارهای کشور رو به افزایش است. در سال ۱۴۰۳ تعداد خانوارهای کشور به بیش از ۲۸ میلیون رسیده است.

تعداد خانوار کل کشور نیز از ۲۴ میلیون و ۱۹۶ هزار خانوار در سال ۱۳۹۵ به ۲۸ میلیون و ۸۱ هزار خانوار در سال ۱۴۰۴ رسیده است. در همین سال تعداد خانوار شهری برابر ۲۲ میلیون ۱۲۹ هزار و روستایی ۵ میلیون و ۹۵۲ هزار برآورد می‌ شود.

در خصوص بعد خانوار نیز باید تاکید کرد که بعد خانوار در کشور در حال کاهش است. در سال ۱۴۰۴ بعد خانوار کل کشور ۱/۳ برآورد می‌ شود که در مقایسه با سال ۱۳۹۵ به مقدار ۲/۰ کاهش یافته است.

در سال ۱۴۰۴ بیشترین بعد خانوار در استان سیستان و بلوچستان با مقدار ۶/۳ و کمترین در استان گیلان با مقدار ۸/۲ برآورد می‌ شود.