پروفسور صادق مسرت
معمولاً در تمامی کشورهایی که جنگی شروع میشود، مردم علاوه بر نگرانی از حفظ سلامت خود و نزدیکان، به فکر تأمین آذوغه و مایحتاج زندگی و از جمله نان و غذا و دارو و حاملهای انرژی میافتند و در روزهای اول جنگ تهیه آنها را برای نه فقط چند روز، بلکه برای چند هفته از مهمترین وظایف خود میدانند و هجوم برای تهیه و خرید آنها به مغازهها و مراکز خرید طبیعتاً باید به چشم بخورد و نتیجتاً باید در روزهای اول کمبود مواد غذایی و قحطی ظاهر شود، اما در جنگ ۱۲ روزه اسرائیل با ایران همگی تجربه کردیم که تمامی مایحتاج مردم در تمامی مدت جنگ، همهجا موجود بود و هیچ کمبود و قحطی ظاهر نشد و آنهایی که در خارج از کشور زندگی میکنند، منتظر بروز تنگناها و کمبودها بودند و سؤالهای آنها در این مقوله چشمگیر و جواب آنها این بود که همهچیز بدون وقفه وجود دارد که البته برایشان دور از انتظار بود. درست است که به دلیل بمباران مناطق مورد نظر دشمن و بخصوص شهر تهران عده زیادی از هموطنان ما خانههایشان را ترک کردند و به نقاط امنتر و از جمله شمال ایران رفتند، اما هیچ تنگنا و نگرانی را که طبیعتاً باید دیده میشد، بهوجود نیامد. از طرف دیگر دشمنان ایران در خارج از کشور انتظار داشتند که مخالفان حکومتی در داخل از فرصت سوءاستفاده کنند و عکسالعمل از خود نشان دهند و با تحریک اقلیتهای قومی و اختلافات، ناآرامی ایجاد کنند و دست به آشوب بزنند و شرایط تجزیه ایران را مطابق میل و هدف دشمن اسرائیلی که از ابتدا اعلان کرده بود و انتظار آن را هم داشت، بهوجود آورند. ولی هیچ حرکتی در این زمینه در هیچ نقطهای از ایران دیده نشد که جنبه جنبش و مخالفت گروهی را داشته باشد و تمامی انتظارات دشمن صهیونیستی و طرفداران ناآگاه رژیم سابق که فکر میکردند با حمله اسرائیل به ایران مردم تظاهرات ضدحکومتی انجام میدهند و شرایط سقوط نظام را فراهم میکنند و تصورات شبیه آن، در هیچ منطقهای در ایران صورت نگرفت. عدم وقوع قحطی مواد غذایی و کمبودها از یکطرف و نبود ناآرامیها و شورش مخالفان نظام در ایران از طرف دیگر، هر ۲ برای دشمنان بسیار تعجبآور و غیرقابل انتظار بود و انسجام کامل و اتحاد مردم کشورمان در دفاع از منافع ملی و همچنین محکومیت حملات دشمن متخاصم و رژیم صهیونیستی را میرساند.
در پدید آمدن این اتحاد ملی، بسیاری از شخصیتهای منتقد و شناختهشده نظام در داخل کشور و چه شخصیتهای طردشده نظام مقیم خارج یکپارچه، تهاجم اسرائیل به ایران را محکوم کردند و پشتیبان و مدافع منافع کشورمان شدند. مردم ما در این مدت با هوشمندی و حوصله و رفتارهای متناسب و عاقلانه، علیرغم اینکه شماری از آنان منتقد نظام و سیستم حکومتی هستند، نشان دادند هنگامی که کشورمان با خطر و بحرانهای اساسی روبرو میشود، همه یکدل و یکزبان و با انسجام کامل از منافع ملی دفاع و در مقابل تهاجم دشمن، ایستادگی میکنند که در چنین مرحلهای از تاریخ، باید قدر عظمت این قدرت ملی را بدانیم و برای ادامه این وحدت و انسجام ملی و تغییرات مدنی، با اصل احترام به آزادیهای فردی و اجتماعی را که لازمه تکامل جامعه پیشرفته و پایدار است، انجام دهیم.

شما چه نظری دارید؟