رسانههای عبری زبان درباره توان موشکی ایران گزارشهای جالبی منتشر کردند که بخشی از آن را در ادامه میخوانید:
موشک فتاح-۱ به تعداد کم، شاید نه بیشتر از تعداد انگشتان دست مورد استفاده قرار گرفت و ضریب نفوذ آن بالاترین بود.
از موشکهای حاج قاسم نیز به صورت بسیار محدود، شاید نه بیشتر از سه موشک، استفاده شد.
اما موشک خیبرشکن نوک پیکان حملات ویرانگر به سرزمینهای اشغالی بود و تمام جهان شاهد بود که چگونه مانند رعد و برق فرود آمد و تمام پدافندهای صهیونیستی را دور زد.
در تمام این موارد، نکته مهمی وجود دارد که باید به آن اشاره کرد. برد ظاهری اعلام شده همه این موشکها ۱۴۰۰ کیلومتر است.
در روزهای اولیه جنگ، آنها از پایگاههایی در غرب ایران پرتاب میشدند و از این پایگاهها، رسیدن به سرزمینهای اشغالی فلسطین آسان بود.
چگونه این موشکها، با برد گزارششده ۱۴۰۰ کیلومتر، میتوانند از اعماق خاک ایران به فلسطین برسند؟ پاسخ شاید این باشد که سالها پیش نظریهای مطرح شد مبنی بر اینکه طبق سیاست ایران ارقام واقعی برد موشکها فاش نمیشود...
