بر اساس مقاله منتشر شده در مجله علمی پزشکی قانونی در فاصله سال های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰، ۴۲ هزار و ۶۸۵ موتورسوار در حوادث رانندگی جان خود را از دست داده اند که ۹۵.۶ درصد (۴۰ هزار و ۸۰۰ نفر) آنان مرد و  بقیه زن بودند .
به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل سازمان پزشکی قانونی کشور، در مقاله ای پژوهشی با عنوان "بررسی اپیدمیولوژی تصادفات مجر به مرگ در موتورسواران ایرانی" که در شماره پاییز سال ۱۴۰۳ مجله علمی پزشکی قانونی به چاپ رسید موضوع مرگ و میر موتورسیکلت سواران، دلایل و نحوه آن در دهه ۹۰ مورد بررسی قرار گرفت. در این مقاله پژوهشی آمده است:تصادفات جاده ای نهمین عامل مرگ و میر در جهان و دومین عامل مرگ و میر در ایران بعد از بیماری های قلبی و عروقی است. یکی از عوامل مهم در افزایش تصادفات جاده ای، افزایش روزافزون وسایل نقلیه است.
از سوی دیگر در این مقاله بر این نکته هم تأکید شده است که موتورسواران ۳۴ درصد بیشتر از سرنشینان سایر وسایل نقلیه در معرض مرگ و میر حوادث جاده ای قرار دارند و تصادفات موتورسیلکت ها در حدود ۹۰ درصد موارد منجر به آسیب جدی   یا مرگ افراد می شود.
بررسی گروه های سنی موتورسواران قربانی حوادث رانندگی در فاصله سال های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ هم نشان داد که بیش از نیمی از درگذشتگان در گروه سنی جوان قرار دارند. از کل تلفات موتورسیکلت سواران ۵۳.۶ درصد (۲۲ هزار و ۷۹۷ نفر) در گروه سنی کمتر از ۳۰ سال قرار داشتند . این دسته ازقربانیان   در   ایلام، کهگیلویه و بویراحمد و البرز بیشترین درصد تلفات موتور سیکلت را به خود اختصاص داده اند.
گزارش های متعددی از ایران و دیگر کشورهای جهان هم مؤید این نکته است که گروه سنی جوانان بیشترین موارد مرگ و میر حوادث ترافیکی موتورسواران را در برمی گیرند. به عنوان مثال در مطالعه ویرا و همکاران در برزیل میانگین سنی موتورسواران حادثه دیده ۲۷.۷۸ سال بود . یا در پژوهشی دیگر در سنگاپور که توسط هک و همکارانش انجام شد، میانگین سنی افراد آسیب دیده در تصادفات موتور ۱۶ تا ۲۵ سال بود.
در این مقاله براساس یافته‌هاتأکید می شود بیشترین آمار متوفیات تصادفات موتورسیکلت‌ها را مردان جوان با شغل آزاد و تحصیلات زیر دیپلم تشکیل می دهند، بنابراین لازم است برای کاهش این حوادث علاوه بر استراتژی های پیشگیرانه مانند احترام به قوانین، نحوه استفاده صحیح از این وسایل نیز آموزش داده شود.
نکته مهم دیگر آنکه بر اساس نتایج این مقاله پژوهشی، در دهه ۹۰، در تصادفات موتورسیکلت سواران، ۵۴.۶ درصد به دلیل ضربه به سر جان خود را از دست داده اند که این موضوع نشاندهنده اهمیت استفاده از کلاه ایمنی استاندارد برای راکب و سرنشین موتور سیکلت است. از نظر محل وقوع سانحه هم ، ۴۷.۳ درصد موتورسواران در مسیرهای برون شهری و ۳۹ درصد در راه های درون شهری دچار حادثه شده اند، ضمن آنکه ۵۱.۲ درصد هم  در بیمارستان ها جان خود را از دست داده اند.
هرچند نتایج این مقاله پژوهشی نشان می دهد که نرخ فوت ناشی از تصادفات موتورسیکلت در سال ۱۴۰۰ نسبت به سال ۱۳۹۰، با کاهش ۲۳.۵ درصدی مواجه و روند تلفات کاهشی بوده است، اما از آنجا که از سال ۱۴۰۰ به بعد آمار تلفات حوادث رانندگی در کشور با افزایش مواجه بوده است، به نظر می رسد با توجه به افزایش تلفات تصادفات، آمار مرگ و میر موتورسواران هم بیشتر شده باشد. (با این توضیح که به دلیل محدودیت های موجود، از سال ۱۴۰۱ به بعد آمار تفکیکی مرگ و میر موتورسیکلت سواران توسط سازمان پزشکی قانونی کشور 
جمع آوری نمی شود .)