محمد ماکویی ـ طنزپرداز: سن‌ها که بالا می‌رود، تحمل‌ها پایین می‌آید و هر حرف و سخن ناسنجیده می‌تواند دلخوری فراوانی را به ارمغان آورد و بساط یک جر و بحث و دعوای درست و حسابی را جفت و جور کند!
با این حال، خوبی سن و سال بالا این است که آدم نمی‌تواند به خوبی دوران جوانی فریاد بکشد و از جیغ و داد کمک بگیرد و هر چه در سینه دارد بیرون بریزد! 
فریادگری هم که باشد، شنونده‌ای نیست؛ زیرا سن بالا باعث سنگینی گوش می‌شود و آدم مثل دوران جوانی به همسر محترم یا محترمه‌ای که موقتا نامحترم شده است، «چی گفتی؟» یا «یکبار دیگر بگو!» نخواهد گفت!
کم سویی و ضعف چشم به این سازگاری دامن می‌زند و باعث می‌شود بسیاری ایرادات طرف مقابل اصلا دیده نشود، با همه این‌ها متاسفانه قدرت حرکت هم در دوران پیری از آدم سلب می‌شود و دیگر نمی‌تواند مانند دوران خوش جوانی با مشاهده شرایط نامطلوب از خانه بیرون بزند و تا آرام شدن اوضاع به آنجا باز نگردد!