در شرایطی که ۵ سال و ۵ ماه دیگر به از راه رسیدن سال ۲۰۳۰ مانده است، متاسفانه تحقق هدف مهمی که قرار بود در این سال به گرسنگی پایان بدهد، نه تنها محال شده است، بلکه روز به به روز به گرسنه های جهان اضافه می شود که این پدیده نگران کننده جفرافیای خاص نیست و تقریبا در همه کشورها جاری و ساری است.

روزنامه هم میهن در گزارشی در رابطه به این معضل همه گیر، به بررسی علل و همچنین راه کارهای کمرنگ شدن بحران پرداخته است. بخشی از این گزارش در زیر می آید.

شاخص شیوع سوءتغذیه در سال ۲۰۱۷ به آرامی شروع به افزایش کرد و بعد در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ به دنبال همه‌گیری به شدت افزایش یافت. با این حال، آخرین ارزیابی‌ها نشان از پیشرفت‌های دلگرم‌کننده‌ از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴ دارد. با این حال دستیابی به اهداف تعیین‌شده فعلاً مقدور نشده است.  تخمین زده می‌شود که ۸/۲ درصد از جمعیت جهان در سال ۲۰۲۴ با گرسنگی مواجه بوده‌اند که نسبت به رقم ۸/۵ درصد در سال ۲۰۲۳ و ۸/۷ درصد در سال ۲۰۲۲ روندی کاهشی یافته است.

بین ۶۳۸ تا ۷۲۰ میلیون نفر (۷/۸ تا ۸/۸ درصد از جمعیت جهان) در سال ۲۰۲۴ با گرسنگی مواجه بوده‌اند. این رقم ۱۵ میلیون نفر در مقایسه با سال ۲۰۲۳ و ۲۲ میلیون نفر در مقایسه با سال ۲۰۲۲ کمتر شده است. پیشرفت در کاهش میزان گرسنگی در سطح جهانی ناشی از بهبود قابل توجه شاخص‌ها در جنوب شرقی آسیا، جنوب آسیا عمدتاً هند و آمریکای جنوبی است. نرخ فقر مطلق در آسیا از ۷/۹ درصد سال ۲۰۲۲ به ۶/۷ درصد در سال ۲۰۲۴ کاهش یافته است.

دنیا شاهد روند مثبت با افزایش مداوم گرسنگی در اکثر مناطق آفریقا و غرب آسیاست. نرخ فقر مطلق در آفریقا در سال ۲۰۲۴ از ۲۰ درصد فراتر رفت و در غرب آسیا به ۱۲/۷ درصد افزایش یافت. طبق پیش‌بینی فعلی، ۵۱۲ میلیون نفر در جهان ممکن است در سال ۲۰۳۰ دچار سوءتغذیه مزمن باشند که از این تعداد تقریباً ۶۰ درصد مربوط به آفریقا خواهند بود و این امر چالش عظیم دستیابی به هدف SDG ۲ (گرسنگی صفر) را برجسته می‌کند. 

در سطح جهانی، شیوع ناامنی غذایی از سال ۲۰۲۱، پس از افزایش شدید ناشی از همه‌گیری کرونا در سال ۲۰۲۰، به تدریج کاهش یافته است. از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۴، شیوع جهانی ناامنی غذایی متوسط یا شدید، اندکی کاهش یافت و از ۲۸/۴ به ۲۸/۰ درصد رسید. تخمین زده می‌شود که حدود ۲/۳ میلیارد نفر در جهان در سال ۲۰۲۴ دچار ناامنی غذایی متوسط یا شدید بودند، یعنی ۳۳۵ میلیون نفر بیشتر از سال ۲۰۱۹، قبل از همه‌گیری، و ۶۸۳ میلیون نفر بیشتر در مقایسه با سال ۲۰۱۵ که دستور کار توسعه پایدار ۲۰۳۰ راه‌اندازی شد. شیوع ناامنی غذایی متوسط یا شدید در آفریقا (۵۸/۹ درصد) بیش از دو برابر میانگین جهانی ۲۸ درصد است، در حالی که در آمریکای لاتین (۲۵/۲ درصد) و کارائیب (۲۳/۳ درصد)، آسیا و اقیانوسیه (۳/۲۶ درصد)، این میزان پایین‌تر از تخمین جهانی است.

تغییرات شاخص قیمت مواد غذایی فائو

شاخص قیمت مواد غذایی فائو (FPI)، معیاری برای قیمت کالاهای غذایی در جهان است و آمارهای این سازمان نشان می‌دهند در ماه ژوئن ۲۰۲۵ این شاخص به طور متوسط ۱۲۸/۰ واحد بود، به این معنی که نسبت به ماه مه ۰/۵ درصد افزایش یافته است. اگرچه قیمت‌های بین‌المللی غلات و شکر کاهش یافت، اما این کاهش‌ها تحت تأثیر افزایش قیمت محصولات لبنی، گوشت و روغن‌های گیاهی قرار گرفت.

این شاخص که تغییرات ماهانه در قیمت‌های بین‌المللی مجموعه‌ای از مواد غذایی مورد معامله در سطح جهان را دنبال می‌کند، در ماه ژوئن ۲۰۲۵، ۵/۸ درصد نسبت به سطح خود در سال قبل افزایش یافت، اما همچنان بسیار پایین‌تر از اوج خود در مارس ۲۰۲۲ بود. شاخص قیمت غلات فائو در ژوئن ۱/۵ درصد نسبت به ماه قبل کاهش یافت. قیمت جهانی ذرت برای دومین ماه به دلیل عرضه فراوان این محصول کشاورزی از آرژانتین و برزیل به شدت کاهش یافت. قیمت ذرت خوشه‌ای و جو نیز کاهش یافت. در مقابل، قیمت گندم به دلیل نگرانی‌های مربوط به اقلیم در بخش‌هایی از اتحادیه اروپا، فدراسیون روسیه و ایالات متحده آمریکا افزایش یافت. قیمت‌های بین‌المللی برنج اندکی کاهش یافت که نشان‌دهنده تقاضای کمتر است.

شاخص قیمت روغن نباتی فائو نسبت به ماه مه ۲/۳ درصد افزایش یافت. دلیل این امر افزایش قیمت روغن‌های پالم، سویا و کلزا بود. قیمت‌های بین‌المللی روغن پالم به دلیل تقاضای جهانی، نزدیک به ۵ درصد افزایش یافت. قیمت روغن سویا نیز در ماه ژوئن به دلیل انتظارات برای افزایش تقاضای سوخت‌های زیستی در برزیل و ایالات متحده آمریکا و نیز افزایش قیمت سویا در آمریکای جنوبی بالا رفت. قیمت روغن کلزا نیز به دلیل چشم‌انداز محدود عرضه جهانی افزایش یافت، در حالی که قیمت روغن آفتابگردان به خاطر تولید در منطقه دریای سیاه روندی کاهشی داشت.

اما در بخش دامداری، شاخص قیمت گوشت فائو در ماه ژوئن با ۲/۱ درصد افزایش به بالاترین حد خود رسید. قیمت جهانی گوشت گاو، خوک و گوسفند همگی افزایش یافتند درحالی‌که قیمت گوشت مرغ همچنان رو به کاهش بود.

شاخص قیمت لبنیات فائو در ماه ژوئن نسبت به ماه قبل ۰/۵ درصد افزایش یافت و قیمت کره به خاطر کمبود عرضه در منطقه اقیانوسیه و اتحادیه اروپا، همراه با تقاضای قوی ادامه‌دار از آسیا، به رکورد جدیدی رسید. قیمت پنیر برای سومین ماه متوالی افزایش یافت، در حالی که قیمت پودر شیر بدون چربی و کامل به دلیل کاهش تقاضای جهانی و عرضه فراوان افت داشت.

شاخص قیمت شکر فائو نسبت به ماه مه ۵/۲ درصد کاهش یافت و چهارمین کاهش ماهانه متوالی خود را ثبت کرد و به پایین‌ترین سطح خود از آوریل ۲۰۲۱ رسید. این کاهش نشان‌دهنده بهبود چشم‌انداز تولید در برزیل، هند و تایلند است، یعنی مناطقی که آب و هوای مساعد و گسترش کشت باید منجر به تولید بیشتر شود.