افشین علاء، شاعر آیینی و حوزه کودک و مترجم پیشکسوتی است که با سرودههای خود توانسته لحظههای حساس چند دهه اخیر را بازتاب دهد و زبان حال مردمانی باشد که صدایشان نیازمند پژواکی صادقانه بوده است.
به گزارش مهر، ایمان شمسایی رئیس مرکز ارتباطات، رسانه و امور فرهنگی مجلس، در مراسم پاسداشت شاعر و مترجم پیشکسوت «افشین علاء»، پیام ریاست مجلس شورای اسلامی را برای حاضران قرائت کرد. در بخشی از پیام محمدباقر قالیباف آمده است :
«انقلاب اسلامی بهعنوان حرکت شریف ایران و علیه نظام سلطه استبداد و اختناق علاوه بر دستاوردهای سیاسی و اجتماعی به همراه خود شکل جدیدی از فرهنگ و ادبیات را رونمایی کرد. پیدایش جریانهای ادبی که در پیوند ناگسستنی انقلاب و نظام اسلامی است، بی تردید حاصل تلاش و سرایشهای شاعران و دوستان گرانمایه که سبک را به نام شعر انقلاب و مقاومت تقدیم کردند .
جناب آقای افشین علاء، شاعر فرهیخته و از نامآوران جبهه فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی، تجلیگر درخشانی از یک ادیب و سخنور نافذ و زمانشناس و متعهد به آرمانها و ارزشهای معنوی و انقلابی یک ملت فهیم و ادبدوست است که با درک و درایت درست از دوران خویش، به خلق آثار پرمعنا و سرایش آثار سنجیده پرداختهاست.
اینجانب با تجلیل از سالها تلاش و مجاهدت ادبی و فرهنگی جناب آقای افشین در خدمت صادقانه به ادبیات انقلاب و جبهه مقاومت و تقدیر از برگزارکنندگان این پاسداشت، امیدوارم همواره شاهد رویشها و سرایش اشعار با مضامین انقلابی و آئینی در میان نسل جوان و آیندهساز کشور باشیم.»
سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در پیامی خطاب به افشین علاء که در این مراسم قرائت شد، نوشت: «شعر در بزنگاههای تاریخی این سرزمین همواره رسالتی بزرگی بر دوش داشته است؛ رسالتی در سمت دردها، امیدها و آرزوهای مردم. جنابعالی در امتداد این سنت با سرودههای خود توانستهاید لحظههای حساس چند دهه اخیر را بازتاب دهید و زبان حال مردمانی باشید که صدایشان نیازمند پژواکی صادقانه بوده است.
آثار شما چه در عرصه شعر آیینی و چه در حوزه اجتماعی پیوندی میان میراث ادبی ایران و نیازهای امروز ساخته و بخشی از حافظه فرهنگی این ملت را غنا بخشیده است. اینجانب به نمایندگی از جامعه فرهنگ و هنر از تلاشهای ارزشمند حضرتعالی صمیمانه سپاسگزارم و از خداوند متعال توفیق و سربلندیتان را خواستارم. »
در ادامه این برنامه غلامعلی حدادعادل درباره افشین علاء، گفت: علاء شاعر معاصر خودش است که هم زبان امروزی دارد و هم به لوازم شعری که هزار سال در شعر فارسی تجربه کردیم، پشت پا نزده است. آفاق نگرش شاعرانه او امروزی است. هیچکس او را در عین اینکه شعر نو هم میگوید، سنتشکن نمیداند. شعر علاء محکم و خوشوزن است. از نظر لفظی و دستور زبان شعر سالمی است. در عین سادگی و سلامت و سلاست، عمیق است. جوهر شعری در شعرش موج میزند؛ یعنی سرشار از شاعرانگی است. نکته مهمتر از جنبههای لفظی و ادبی، جنبه ارزشی شعر علاء است. جهتگیریهای او از نظر محتوایی و معنوی و مفهومی خوب و شایسته است. شعر او همیشه شعر معنوی و شعر آیینی بوده است. علاء برای ائمه معصومین (ع) و حضرت زینب (س) و حضرت زهرا (س) و حضرت ام البنین (س) و…شعر دارد. این نشاندهنده اخلاص و اعتقاد عمیق اوست. شعر او شعر انقلاب و شعر اجتماعی است. یک خصوصیت دیگر علاء این است که به موقع و در بزنگاهها شعر میگوید.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی ادامه داد: افشین علاء، با شعر خودش، به تنهایی یک رسانه است. خیلی وقتها شعر او در مقابل یک اتفاق خارجی یا داخلی حرف دل مردم است. او به شعر کودک توجه کرده است. معمولاً شاعران مسلط و درجه اول، سراغ شعر کودک نمیروند، شاید دون شأن خودشان میدانند. ولی بخش مهمی از کارنامه موفق شعر علاء، شعرهایی است که برای کودکان گفته است.
وی درباره اختلافنظرهای سیاسی با افشین علاء، گفت: ممکن است تصور شود افشین علاء و امثال بنده از نظر سیاسی به دو جناح و جریان متضاد تعلق داریم، ولی من میخواهم بگویم احساس من نسبت به او این نیست. ما با او در مبانی و معانی اصولی اختلاف نداریم. اختلافی در بنیادهای معنوی و مذهبی و انقلابی و ولایی نداریم. اگر گاهی اختلافی دیده میشود، مصداقی است.
سپس احمد مسجدجامعی، وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی، اظهار کرد: افشین بچه مازندران است. اولین امت شیعی در ایران در مازندران تشکیل شد. مازندرانیها از ابتدا اسلام را با محبت امیرالمومنین (ع) پذیرفتند. این محبت به امیرالمومنین (ع)، چیزی است که در متون ما هم زیاد است. مثلا فردوسی وقتی در آغاز شاهنامه در باب رسول خدا (ص) صحبت میکند، بلافاصله وارد این میشود که «من شهر علمم، علی هم در است». البته برخی هم بر این باورند که در آخرین تصحیحهای شاهنامه فقط نام مبارک حضرت امیر آمده و نامهای دیگر احتمالاً اضافات باشد.
وی ادامه داد: نشریهای به نام سروش نوجوان منتشر میشد که مرحوم قیصر امینپور، آقای بیوک ملکی و عموزاده خلیلی آن را درمیآوردند. حول محور اینها یک حلقه شکل گرفت. من یادم است در این حلقه آن کسی که بیش از همه شعرهای آئینی میگفت، افشین علاء بود. افشین علاء با این فضا شناخته شد.
مسجدجامعی در پایان گفت: شعرهای افشین علاء از دلش میجوشد. افشین در نگاه من آدمی است که به باطن خودش رجوع میکند و شعر مینویسد. یک جور آزادگی در رفتارش هست. او به باطنش رجوع میکند و اگر ببیند باید حقی را بیان کند، بیان میکند.
افشین علاء نیز در این مراسم گفت: فراموش نکنیم شعر و ادب فارسی بزرگترین ثروت ما ایرانیها است. آن احمقها در کاخ سفید و کشورهای اروپایی و این رژیم جعلی صهیونیستی، انرژی هستهای ما را سر نیزه کردهاند یا طمع به نفت ما بستهاند، اما غافل هستند تا وقتی شعر فارسی هست، ملت ایران آوازه شکوه و شوکتش آفاق را درمینوردد و هیچکس نمیتواند این ملت متمدن و ریشهدار از پا بیندازد. چون ما به اکسیری رسیدهایم که ما را رویینتن کرده است.وی افزود: ادبیات فارسی سلاح و ثروت و پشتوانه ماست. مثل نقدینگی که در بانک مرکزی پشتوانه اسکناسها است، شعر و زبان فارسی هم پشتوانه ما ایرانیها است. باید همه ما در حفظ و پاسداری از این میراث گذشتگان، بکوشیم.
شما چه نظری دارید؟