سرویس شهرستان ها: تصویر آشنای روستاهای سوادکوه در حال محو شدن و جای خانه‌های کاهگلی با باغ‌های پررونق را ویلاهای چند طبقه با نماهای غریب گرفته‌ است.
در گذشته خط الرأس کوه‌ها و تپه‌ها در اطراف روستاهی سوادکوه، درختان و صخره‌ها بودند، اما اکنون ویلاها جایگزین آن ها شده اند که نمونه بارز آن ویلاهای روستای «رَجِه» است که به جای درختان یک به یک در این خط الرأس ظاهر شده‌اند.
در میان شالیزارها، در عمق جنگل‌های هیرکانی و در بلندای کوهستان‌ها، خانه‌هایی با سقف‌های رنگارنگ و نماهای سنگی زمخت و غیربومی سر برآورده‌اند و باغ‌های خانه‌های روستایی هر سال نسبت به گذشته کوچک‌تر و کوچک‌تر می‌شود و به جای گندم و جو از اراضی کشاورزی، ویلا می‌روید. این تغییر، بیانگر دگرگونی عمیقی است در ۳ لایه مجزا اما درهم‌تنیده شامل تغییر و تقابل در منظر بصری،تهدید معیشت پایدار و تقابل فرهنگی؛ یک شکاف زیرپوستی قابل ردیابی است.
به گزارش مهر، هفته گذشته  ۲ عکس مقایسه‌ای از روستای اَتو در فاصله حدود ۱۰سال در شبکه‌های مجازی محلی، به اشتراک گذاشته شد که به وضوح بیانگر این تغییر بود؛ عکس قدیمی با چند خانه انگشت‌شمار و باغ و زمین‌هایی گرداگرد آن اما عکس جدید مملو از ویلاهای چند طبقه !
طبق قانون، نهایت ارتفاع ساختمان در روستاهای سوادکوه ۲ طبقه روی پیلوت است. با این حال، بنا بر اعلام رئیس بنیاد مسکن این شهرستان، این میزان ارتفاع هم بسته به شرایط هر روستا یکسان نیست و در برخی مناطق کمتر در نظر گرفته می‌شود.
عامل   تخطی از قانون چیست ؟
در عمل اما، این فرایند به خوبی اجرا نمی‌شود؛ چراکه وجود کمیسیون ماده ۹۹و به بیان واضح‌تر، پول عاملی برای تخطی از این قانون شده و نتیجه آن ویلاهایی است که نه حد ارتفاع و نه مساحت سطح اشتغال را رعایت کرده‌اند.
وضعیت در نمای ساختمان‌های مجاز و غیرمجاز به مراتب بغرنج‌تر است؛ در یک سو شاهد خانه‌های کاهگلی با دیوارهای کوتاه و باغ و باغچه‌هایی پر از برگ‌های رونده کدو و خیار محلی و انواع سبزیجات هستیم که عموماً در اقلیت قرار گرفته‌اند و در سوی دیگر، ویلاهای چند طبقه با سقف‌های قرمز و نارنجی تند و سنگ نمای گرانیت و مرمر و دیوارهای بلند.
نکته تأسف‌بار این است که حتی برخی بومیان هم خانه‌های سنتی را عامل زشتی منظره می‌پندارند، چنانچه یکی از بومیان خوش‌نشین روستای فلورد، می گوید: من برای خانه‌ام بسیار هزینه و با سنگ نمای رومی آن‌را زیبا کرده‌ام اما خانه قدیمی در نزدیکی خانه‌ام و همچنین خانه‌های بدون نما در روستا، زیبایی ویلای مرا تحت‌الشعاع قرار داده است.
 مساله اما فقط به ارتفاع و نمای ویلاها ختم نمی‌شود بلکه حجم انبوه ویلاسازی هم موضوع مهمی است و به بیان بخشدار بخش مرکزی سوادکوه تعداد پرونده‌های ارسالی به کمیسیون ماده ۹۹در سال گذشته ۵۷مورد و در حدود ۵ ماه ابتدایی سال جاری ۳۱مورد بوده است. با توجه به این که این آمار کمتر از نصف ماه سال را نشان می‌دهد می‌توان نوعی افزایش پرونده‌ها را از آن دریافت کرد.
هجوم ویلاسازی اعم از مجاز و غیرمجاز، فقط به بافت روستاها خلاصه نمی‌شود و همچون موجی محدوده روستاها و زمین‌های زراعی و کشاورزی را هم فرا گرفته است. محمدمهدی قلی‌نژاد، بخشدار بخش مرکزی سوادکوه بر این عقیده است که حجم بیشتر ویلاهای غیرمجاز مربوط به خارج از بافت روستاها است.