رها مرادصحرایی: نیمه دوم شهریور بوی تابستان نمیدهد؛ با بوی کاغذ و مداد بیشتر عجین است. برای همین خیابانها پر میشوند از دستفروشانی که انواع نوشتافزار را پیش چشم عابران روی زمین چیدهاند و گویی بساط کودکی و دفترچه خاطرات دوران دانشآموزی خیلی از شهروندان را گوشه خیابان باز کردهاند.
حواسمان باشد چیزی بخریم که واقعا نیاز داریم. کودکان در سن پایین مهدکودک و دبستان واقعا نیازی به مدادرنگیهای حرفهای ندارند. با یک بسته مدادرنگی ۱۲ رنگ هم میتوانید نیاز آنها را برطرف کنید. زیرا اساسا سطح آموزش نقاشی در مدارس ما چندان بالا و حرفهای نیست که به بیشتر از این نیاز باشد.
همچنین حمل جعبه بزرگی از مداد رنگی برای کودکان شما به شدت دشوار است و او را خسته میکند.
در صورتی که مداد رنگی نوک سختی داشته باشد و از نرمی کافی برخوردار نباشد، کودک برای رنگ کردن باید فشار زیادی به مداد وارد کند که در نتیجه موجب خستگی و گرفتگی عضلات دست او میشود. همچنین از آنجا که کودکان تسلط کافی در دست گرفتن مداد ندارند، اگر مغز مداد بیش از حد نرم و شکننده باشد هم آنان را در نقاشی یا نوشتن دچار مشکل میکند.
از سوی دیگر، کودکان معمولا بازیگوش هستند و گم شدن یا خراب شدن مداد رنگیها در طول سال تحصیلی کاملا طبیعی است.. بهتر است از خرید برندهای گران قیمت و لوکس برای کودکان چشمپوشی کنید و یک کالای متوسط بخرید.
شما چه نظری دارید؟