سیتنا نوشت: باکانوف در مصاحبهای با رسانههای روسی گفت: «به زودی ایستگاه استارلینک خودمان را خواهیم داشت.»
او همچنین تاکید کرد: کاملا ضروری است که روسیه تجهیزات ارتباطات ماهوارهای خودش را تولید کند.
این اولین بار نیست که روسیه بر این موضوع تاکید میکند. باکانوف در ماههای گذشته نیز گفته بود پروژه «سپیدهدم» که از سوی شرکت روسی «آفیس ۱۴۴۰» در حال توسعه است، اقدام روسیه در برابر استارلینک اسپیسایکس خواهد بود.
او پیش از این در مصاحبهای با خبرگزاری روسی «تاس» خاطرنشان کرده بود که روسیه تا سال ۲۰۳۰ به سیستمهای ماهوارهای پیشرفته دست خواهد یافت.
رئیس آژانس فضایی روسیه همچنین تایید کرده است که هدف پروژه موسوم به «سپیدهدم» ایجاد مجموعهای از ماهوارهها در مدار پایین زمین برای ارائه خدمات ارتباطات ماهوارهای پهنباند است.
او خاطرنشان کرد که این پروژه از سوی متخصصان حوزه فناوری فضایی و هوانوردی روسیه در حال توسعه است و به عنوان رقیب روسی سیستم استارلینک عمل خواهد کرد.
مسکو بارها تاکید کرده است که هدفش از اینگونه پروژهها، دستیابی به خدمات بومی برای تامین امنیت اقتصادی و دفاعی روسیه است.
اسپیساکس از مدتها پیش پرتاب ماهوارههای طبقهبندیشده و نظامی مشتریان دفاعی دولت آمریکا به فضا را شروع کرده است. پنتاگون برای استفاده از سامانه پهنباند «استارلینک اسپیس»، از جمله در حوزه ارتباط اینترنتی اوکراین در جنگ با روسیه، قراردادهایی بسته است. این سامانه بخشی از سیستم ماهوارهای شرکت اسپیساکس است که برای فراهم کردن اینترنت ماهوارهای شکل گرفته است.
ایلان ماسک اندکی پس از تاسیس شرکت اسپیساکس در سال ۲۰۰۲ قراردادی با یک مشتری اطلاعاتی امضا کرد که نامش فاش نشده است. اسپیساکس بعد از آن پرتاب منظم ماهوارهای سازمانهای اطلاعاتی و نظامی به فضا را آغاز کرد.
ایلان ماسک همچنین مدیریت تسلا، شرکت رسانههای اجتماعی ایکس، و سرمایهگذاریهای دیگر را بر عهده دارد. از زمانی که ماسک اعلام کرد که اسپیساکس کسبوکاری ماهوارهای برای فروش خدمات پرسرعت اینترنت به مصرفکنندگان و مشاغل به راه خواهد انداخت نزدیک به یک دهه میگذرد. در این مدت، این شرکت اکنون در میانه فوریه به جایی رسیده است که بزرگترین ناوگان ماهوارهای جهان شامل نزدیک به ۵۴۰۰ ماهواره را اداره میکند. استارلینک از این ماهوارهها برای هدفهای غیرنظامی استفاده میکند.
اهمیت روزافزون فعالیتهای اسپیساکس برای آمریکا به دلیل آن است که فضا بیش از پیش به عرصه رقابت قدرتهای بزرگ تبدیل شده است. رقابت در فضا بهنوعی بازتاب رقابتهای ژئوپلیتیکی این قدرتها در روی زمین است. علاوه بر روسیه، چین نیز بهتازگی تواناییهای فضاییاش را افزایش داده است.
