نخستین نشست از سلسله نشستهای اجتماعی-فرهنگی با موضوع «ارتباطات فرهنگی با اروپا از مسیر سینما: فرصتها و چالشها» در دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران برگزار شد.
به گزارش ایسنا، رائد فریدزاده رئیس سازمان امور سینمایی در این نشست به تبیین مفهوم هنر پرداخت و گفت: هنر به مثابه قدرت نرم است و سینما در دیپلماسی فرهنگی و هنری یکی از بهترین ابزارهای اثرگذار است.
وی درباره وضعیت سینمای ایران در حوزه بینالملل توضیح داد: سینمای ایران در حوزه بینالملل، گاهی رشد خوب و مناسبی داشته و گاه مسیر را اشتباه رفته و مجبور شده دوباره به مسیر خود بازگردد .
در دوران جنگ تحمیلی که افکار عمومی دنیا ما را با تصاویر بالا رفتن از سفارت میشناختند، خیلی از سینماگران ما باعث شدند تا تصویر دیگری از ایران در دنیا نمایش داده شود، از جمله آثار آقای کیارستمی که دریچه جدیدی از ایران را به دنیا نشان داد.
رئیس سازمان سینمایی بیان کرد: در همان دوران تسخیر سفارت آمریکا و پس از آن تحمیل جنگ به ایران یکی از کارکردهای جشنوارههای اروپایی این بود که تصویری خلاف واقعیت از ایران نشان دهند. در همین زمان وقتی فیلم «خانه دوست کجاست؟» عباس کیارستمی در چهل و دومین جشنواره فیلم لوکارنو پخش شد دنیا فهمید ما چه انسانهای مهربانی هستیم و چقدر انسانیت و عشق بین ما موج میزند.
فریدزاده همچنین درباره موضوع معرفی هویت فرهنگی ایران با سینما گفت: زمانی کشور ما را با ادبیات و شعر آن یعنی حافظ و سعدی میشناختند اما امروز هویت فرهنگی ایران را با سینمای آن میشناسند. نیکلا بلان تهیهکننده شرکت «آگات فیلم» در کشور فرانسه به صراحت میگوید «سینمای ایران را بهخوبی نمیشناسد، اما فیلمهای اصغر فرهادی و عباس کیارستمی را دیده است.» پس اینکه برخی معتقدند سینمای ایران تا به حال هیچ دستاوری نداشته و ما به دروغ بزرگنمایی میکنیم، بیانصافی است.
وی یادآور شد: سینمای غرب، ذات شاعرانگی سینمای ایران را دوست دارد و آن را کشف کردهاست و حتی بهعنوان درس در برخی از دانشکدههای خارجی تدریس میشود. این در حالی است که در دانشکدههای کشور خودمان یک واحد سینما در رشتههای مختلف نداریم و این جای تأسف دارد. دانشکده تئاتر و سینمای برلین نیز در تمامی کرسیهای خود ایرانشناسی و شناخت سینمای ایران را دارد و اگر مقالات آنها را جستوجو کنید دومین یا سومین مقالهای که خواهید دید درباره عباس کیارستمی است.
شما چه نظری دارید؟