شما را با اسامی وعکس های  مربوط به۱۲ تن از اولین نویسندگانی که همکاری خودرا با روزنامه اطلاعات شروع کردند آشنا می کنیم  .  هریک از آنها گوشه ای از صفحات رورنامه را به خود اختصاص دادندو کم کم هر کدام از آنها تبدیل به
 نویسنده ای معروف و  مستقل شدند.

 این تصاویر، ردیف اول از سمت راست عبارتند از:  ابوالحسن احتشامی – ابوالقاسم فرزانه- احمد نصیری- اسماعیل ناهید « متصدی سرویس خارجه » .
ردیف دوم ازسمت راست : اسماعیل رائین – جمشید سعد زاده- جواد فاضل- جهانگیرمصور رحمانی .
ردیف سوم ازسمت راست :جهانگیرملت- حسین مسرور- حسین هاشمی و حمید نیر نوری . 
درشماره های آتی صفحه صدسالگی ،تعداد دیگری ازاولین گروه های نویسندگان روزنامه اطلاعات را به شما معرفی خواهیم کرد. دراینجاعجالتا درباره  زنده یاد ابالحسن احتشامی بگوییم که  او سیاست‌مدار ایرانی یی بود، که در دوره بیست و یکم و دوره بیست و سوم بعنوان نماینده مرند در مجلس شورای ملی حضور داشت و مجموعه ای از نوشته‌های او درروزنامه اطلاعات تحت عنوان  «بازیگران سیاست  » درکتابی منتشر شده است .
احتشامی درکتاب « بازیگران سیاست »نیز با زبان وسبک شیرین و دلنشین خود، به سراغ رجال سیاسی کشور در دوران پهلوی رفته و شرح زندگانی آنها را نگاشته است. البته قلم احتشامی در این کتاب، آزادی بیشتری نسبت به کتاب شکوفه ها  ( کتاب قبلی او )دارد و نویسنده، راحت‌تر توانسته است با رجال سیاسی عصر خود، از درِ شوخی و مزاح وارد شود.
البته طبیعتِ محتوای کتاب چون مربوط به رجال علم و فضیلت نیست از جذّابیتِ آن  تاحدودی کاسته است؛ امّا از ارزش کتاب و زحمات مؤلّف آن نمی کاهد. گرچه در همین کتاب هم نکات خوبی پیدا می شود که ضمناً از دقّت و فطانت احتشامی پرده برمی دارد. او دراین کتاب به شرح احوال این عده پرداخته است :
ساعد مراغه ای، حکیمی، سیّد محمّدصادق طباطبایی، حسن تقی زاده، مستشار الدّولهٔ صادق، سیّد ابوالقاسم کاشانی، گلشائیان ، اشرفی، علی دشتی، نظام السّلطنهٔ مافی، دکتر غنی، منصور السّلطنهٔ عدل، امیراعلم،علی سهیلی، ابوالقاسم نجم الملک، صوراسرافیل، دکتر سیاسی، امیرقلی امینی اصفهانی، شیخ عبدالکریم زنجانی، دکتر سجّادی، سروری، سرلشکر آقاولی، سیّد فاضل احمدی کاشانی، نصرالملک هدایت، سرهنگ خلوتی (شرابی) . برخی دیگر  کسانی هستند که زندگی روزمره و سیاسیشان در کتاب بازیگران سیاست تحلیل شده و احیاناً در معرض مزاح و مطایبه قرار گرفته است که شاید به دلیل همین فضای شوخ طبعی برای نام کتاب هم «بازیگران سیاست » انتخاب شده
 است.
ادامه دارد