اجارهبهای بالای سالنها، مالیاتی که برگزارکنندگان کنسرت ناگزیر از پرداخت آنند، دستمزد بالای خوانندگان در کنار افزایش تعرفههای بخش خصوصی برای تأمین پروداکشن؛ نور، صدا، الایدی و دستمزد کادر فنی ازجمله عوامل رسیدن سقف بلیت کنسرتهای پاپ در تهران، به یکمیلیونوسیصد هزارتومان است.
به گزارش خبرآنلاین، با توجه به کنسرتهای پیش رو تا پایان خرداد، نقطه اوج قیمت بلیت کنسرت «خوانندگان پاپ» در «تهران» به یکمیلیونوسیصد هزارتومان رسیدهاست؛ نقطه اوجی، که با توجه به صحبتهای غلامعلی علمشاهی مدیر شرکت فرهنگیهنری آوای نکیسا، کنسرتگذار و عضو هیأتمدیره کانون ناشران خانه موسیقی و کامران همتپور، آهنگساز، پژوهشگر، مدرس موسیقی و سرپرست گروه موسیقی «حنانه» درباره اجارهبهای بالای سالنها، علیرغم تعلق اغلب آنها به بخش دولتی یا شهرداری، دور از انتظار نبودهاست. مالیاتی که برگزارکنندگان کنسرت ناگزیر از پرداخت آنند، دستمزد بالای خوانندگان در کنار افزایش تعرفههای بخش خصوصی برای تأمین پروداکشن؛ نور، صدا، الایدی و دستمزد کادر فنی موارد دیگری است که علمشاهی و همتپور از آنها بهعنوان دلایل رسیدن سقف بلیت کنسرتهای پاپ در تهران، به قیمت مذکور یاد میکنند. ضمن این که همتپور با گلایه از عدم همکاری مطلق سازمان صداوسیما در امر تبلیغات، از گرانی تبلیغات شهری و ناتوانی در پرداخت هزینههای آن در صورت نداشتن اسپانسر بهعنوان عاملی دیگر نام میبرد.
با این حساب، یک خانواده سهنفره تهرانی؛ زن و مردی به همراه فرزندشان، برای خرید بلیت سه صندلی در جایگاه همکف سالنی چون میلاد نمایشگاه یا برج میلاد باید سهمیلیونونهصد هزارتومان بپردازند. اگرچه کف قیمت بلیت همین کنسرتهای پاپِ یکمیلیونوسیصد هزار تومانی، برای صندلیهایی در دورترین نقطه به سن، ۳۰۰هزار تومان است اما باز هم این پرسش پیش میآید که آیا باید پذیرفت تماشای کنسرت خوانندگان شناختهشده پاپ تفریح طبقهای خاص شدهاست؟ ضمن این که با توجه به تعلق اغلب سالنهای برگزاری کنسرت در تهران به بخش دولتی یا شهرداری، آیا نمیتوان از آنها برای کاهش اجارهبهای سالن انتظاری ویژه داشت که به گفته کسانی چون علمشاهی و همتپور، تأثیری مستقیم بر افزایش قیمت بلیت کنسرت میگذارد.
همتپور با برشمردن «گرانی اجارهبهای سالنهای برگزاری کنسرتهای موسیقی» بهعنوان معضل نخست در چالش افزایش هر روزه قیمت بلیت میگوید: آیا متولیان سالنهای برگزاری کنسرتهای موسیقی که اغلب یا متعلق به دولت است یا متعلق به شهرداری، راه دیگری جز افزایش اجارهبهای سالن، برای تأمین هزینههای ناشی از استهلاک پیش رو ندارند؟ ضمن این که فراموش نکنید نه تنها بسیاری از گروههای موسیقی پاپ، که اغلب گروههای موسیقی ردیف- دستگاهی و نواحی، در غیاب امکان تبلیغ از صداوسیما و هزینه بالای تبلیغات شهری، از توانایی پر کردن سالن برخوردار نیستند. درواقع فقط برخی گروههای موسیقی پاپ آن هم به صورت ادواری و معدود گروههای موسیقی ردیف- دستگاهی و نواحی چنین توانی دارند. همین اتفاق مزید بر علت میشود که تهیهکننده یا برگزارکننده کنسرت ناگزیر از افزایش قیمت بلیت برای پرداخت هزینههایش باشد.
وی میافزاید: تأمین دستمزد بالای اعضای گروه و به شکل مشخص خوانندگان و به شکل اخص خوانندگان پاپ عامل دیگری است که تهیهکنندگان یا برگزارکنندگان کنسرت را ناگزیر از افزایش قیمت بلیت میکند. در حالی که دستمزد نوازندگان همواره در حد نرمال است اما دستمزد برخی خوانندگان پاپ، نجومی است.
سرپرست گروه موسیقی «حنانه» سومین عامل افزایش قیمت بلیت را نبود امکانات لازم برای تبلیغات میداند که تهیهکننده یا برگزارکننده کنسرت را ناگزیر از افزایش قیمت بلیت میکند.با توجه به آنچه گفته شد لزوم ورود متولیان دولتی موسیقی به موضوع، ضروری است؛ ورودی که شاید بتواند زمینه کاهش قیمت بلیت کنسرتها را فراهم آورد؛ زیرا قیمت بالای بلیت کنسرت نه مطلوب تماشاگران است و نه مطلوب تهیهکنندگان و برگزارکنندگان کنسرتها و میتواند ضمن منجرشدن به خالی ماندن سالنها، تماشای کنسرت را مختصِ طبقهای خاص کند.
شما چه نظری دارید؟