رئیس قوه قضائیه گفت: اگر فردی دستگیر شد که با رژیم صهیونیستی ارتباط وهمکاری داشت ،وفق قانون، بسیار سریع ، با توجه به شرایط جنگی محاکمه و مجازات او به سرعت اجرا و اعلام شود.
حجتالاسلام والمسلمین محسنی اژهای، در نشست شورایعالی قوه قضائیه تاکیدکرد: به عناصری که به نحوی از انحاء با متخاصمان و متجاوزان و اشرار همکاری و همدستی دارند و یا میخواهند با سوءاستفاده از شرایط موجود، اغراض پلیدانهای را علیه مردم و کشور پیش ببرند هشدار میدهیم که به قطع و یقین بدون اغماض برابر با مقررات و با فوریت اشد مجازات انتظارشان را خواهد کشید.
محسنی اژهای گفت: عناصر مخل امنیت و آرامش مردم، چه امنیت و آرامش فیزیکی و چه امنیت و آرامش روانی شهروندان، باید وفق قانون در نهایت دقت و سرعت، محاکمه و مجازات شوند؛ باید توجه داشت که محاکمه و مجازاتِ بهموقع عناصر مخل امنیت مردم، اثرات بازدارنده خواهد داشت و تعلل در این امر خطیر، از بازدارندگی و اثرات مؤثر و نافع آن خواهد کاست.
وی تاکید کرد: امنیت مردم در همه احوالات و شرایط، برجستهترین خط قرمز ماست؛ اهمیت و اعتبار این مقوله در شرایط فعلی، مضاعف و دوچندان است؛ اشرار و همدستان آنها توجه داشته باشند که در راه تثبیت و تحکیم امنیت مردم، مصرانه و مجاهدانه پای میفشاریم و مخلان امنیت مردم را با قاطعیت و وفق موازین قانونی، با مجازاتی سخت مواجه میسازیم.
جان هایی که عدد نیستند
معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری به یاد جانهای از دسته رفته در پی تجاوز و حملات رژیم صهیونیستی به ایران نوشت: از مادران و کودکان تا هنرمندان و خبرنگاران ایرانی که هرکدام «یک جان عزیز» بودند و نه عددی در آمار.
زهرا بهروزآذر با انتشار چند رشته توییت در شبکه ایکس به جان باختگانِ حملات رژیم کودککش اسرائیل اشاره کرد و با هشتگ «رژیم ـ کودک ـ کش»، «جانهای ـ عزیز» و «اسرائیل ـ دشمن ـ زندگی» نوشت: مریم مینایی، مادری از ایران بود. مادری که جانِ زندگی بود، نه تنها برای خود، که برای کودکش، خانوادهاش، جامعهاش. او عدد نبود؛ او یک جانِ عزیز بود .نجمه شمس (زهرا)، زنی از ایران بود. زنی که جانِ زندگی بود، نه تنها برای خود، که برای خانوادهاش، جامعهاش. او عدد نبود؛ او یک جانِ عزیز بود. نجمه (زهرا) شمس، کوهنورد و دوچرخه سوار طبیعت، فعال حوزه ترویج گفتگو طی حملات رژیم صهیونسیتی به مناطق مسکونی به شهادت رسید. تارا حاج میری، دختری نازنین از ایران بود. دختری که امید یک زندگی بود. او عدد نبود، او یک جانِ عزیز بود. خانواده «ذاکریان»، دانشمند هستهای، یک خانواده دوستداشتنی از ایران بودند. خانوادهای که عشق و امید را در دلهایشان پرورش میدادند. آنها عدد نبودند، آنها جانهای عزیز و گرانبهایی بودند که حالا دیگر در کنار ما نیستند.سهیل کطولی و مادرش، خانوادهای دوستداشتنی از ایران بودند. خانوادهای که ایمان و عشق را در دلهایشان پرورش میدادند. آنها عدد نبودند، آنها جانهای عزیز و گرانبهایی بودند که حالا دیگر در کنار ما نیستند. امیرعلی امینی، نوجوانی ورزشکار از ایران بود. نوجوانی که امید یک زندگی بود. او عدد نبود، او یک جانِ عزیز بود.

شما چه نظری دارید؟