غلامحسین ظهیری کوچایی ـ رشت: در دوران دبستان در کلاس ما
۲ محصل ارمنی و یهودی بودند و ما با آنان دوست بودیم و بین ما مشکلی به وجود نمیآمد و من با آن همکلاسی ارمنی دوستی بیشتری داشتم.
پارچهفروشان دوره گرد کلیمی بودند و به خانههای مردم رشت میرفتند و بساطشان را در یک خانه داخل حیاط پهن میکردند و خانمهای همسایه هم وارد آن خانه میشدند و از آنان با کلی چانهزنی پارچه میخریدند که بعضیهایشان بعدها در رشت مغازه پارچهفروشی دایر کردند و بعدها شنیدم که دوست ارمنی من مهندس عمران و در تهران بساز بفروش شده است و وضع مالیاش خوب است که سبب خوشحالیم شد.
با این توضیحات میخواهم بگویم وقتی که از اسرائیل غاصب صحبت میکنیم، اصلاً بحث یهودی بودن در میان نیست. در طول تاریخ پیروان ادیان الهی همواره مورد حمایت ایرانیان بودهاند و حالا هم این حمله نظامی و بیجا و ددمنشانه به فرمان حاکم رژیم صهیونیستی ربطی به دین یهود ندارد. نمیدانم آیا گردانندگان آن رژیم اصلاً تاریخ را خواندهاند و مثلاً از قدرت پایداری ایران در همین جنگ تحمیلی ۸ ساله صدام علیه ایران را ندیدهاند، آن هم زمانی که کشور ما اصلاً آمادگی جنگ را نداشت و هیچ چیز سرجای خودش نبود، اما ملت ما از جا برخاست و جنگید و شهدای زیادی داد و در نهایت صدام محو و سرنگون شد، نه ایران؟! در زمان شاهعباس صفوی، پادشاه اسپانیا پیغام میدهد که بحرین را باید به ما بدهید، شاه عباس جواب میدهد تو از آن طرف دنیا ادعای بحرین را که جزو سرزمین ایران است، میکنی و اگر چنین نظری داری، باید با جنگ آن را تصرفی کنی و من حتم دارم که ارتش اسپانیا تاب مقاومت و ایستادگی در برابر ارتش ایران را ندارد.
ای آدمکشهای صهیونیست! بروید تاریخ را خوب بخوانید، تا چشم و گوشتان باز شود و دیگر این اشتباهات را تکرار نکنید، زیرا اینجا ایران، سرزمین دلیران است و بدانید که ایران هماره ایران خواهد ماند!
۱ـ سرتیتر یادداشت برگرفته از شعر زیبای حماسی مرحوم علیرضا طبایی است.

شما چه نظری دارید؟