دکتر مرضیه محمدزاده ۳
در بخشهای قبل به مهمترین ویژگیهای بانوان مؤثر در نهضت حسینی اشاره شد؛ همچون: مکتبشناسی، امامشناسی، زمان شناسی، دانشوری، تربیت فرزندان ، حضور اجتماعی، سخنوری، امر به معروف و نهی از منکر. اینک ادامه سخن:
۹. پناهندگی سیاسی
پناهندگی از عصر جاهلیت امری مرسوم بود. اسلام بر این ویژگی نیکو صحّه گذاشت. در عصر رسالت، زینب دختر پیامبر(ص) به همسرش پناه داد. او هنگام نماز صبح بر درب مسجد ایستاد و اعلام کرد: «من به ابوالعاص بن ربیع پناه دادم.» رسولالله(ص) خطاب به مسلمانان فرمود: «سوگند به کسی که جان محمّد در دست اوست، من از این موضوع هیچ آگاه نبودم؛ اما مؤمنان پشت و پناه یکدیگرند و میتوانند کسی را پناه دهند. من هم هر که را زینب پناه داده است، پناه میدهم» و به دخترش فرمود: «تا زمانی که ابوالعاص مشرک است، بر تو حرام میباشد.» ابوالعاص ایمان آورد و پیامبر(ص) زینب را با همان عقد زناشویی قبلی به او داد.
در فتح مکه سه تن از زنان صحابی به برخی مشرکان که اعمال شنیعی علیه پیامبر(ص) و مسلمانان انجام داده بودند، پناه دادند و این کار موجب شد تا رسولالله(ص) آنان را عفو کند.
امسلمه، همسر پیامبر(ص)، به پسرعموی حضرت و برادرزادة خود پناه داد. آنان نیز پس از مدت کوتاهی اسلام آوردند.
امهانی، خواهر امام علی(ع)، به دو نفر از خویشاوندان شوهرش که مشرک بودند، پناهندگی داد. پیامبر(ص) نیز پذیرفت .
امحکیم عروس ابوجهل نیز به همسر خود پناه داد و پیامبر(ص) پذیرفت. با اینکه او حتی در فتح مکه چند تن را کشته بود، اما چون ایمان آورد، پیامبر از او درگذشت.
در عصر نهضت حسینی و پنجاه سال پس از رحلت پیامبر(ص) زمانیکه مسلم بن عقیل، فرستادة امام حسین(ع) به سمت کوفیان، یکه و تنها در کوچههای کوفه سرگردان بود و راه به جایی نمیبرد و سرپناهی نداشت، وارد محلة قبیلة کنده شد. عبیدالله اعلام کرده بود: «اگر کسی به مسلم پناه دهد، خانه را بر سر خود و خانوادهاش ویران میکنم»؛ به همین علت همه ترسیدند و در خانه خود را بستند. تنها یک زن (طوعه)به مسلم پناه داد و از او پذیرایی کرد. نام این زن شجاع در تاریخ ضبط شده است؛ اما پسرش به ابن زیاد خبر داد و مأموران او او را به شهادت رساند.
۱۰. روحیهبخشی و تشویق به حمایت از امام(ع)
زنانی که در کربلا حضور داشتند، عزیزانشان را تشویق به حمایت از امام میکردند و خود شاهد شهادت آنان بودند. این افراد عبارت بودند از: زینب(س) (مادر عون )، بقیله (همسر امام حسن(ع))، دختر شلیل بجلی (مادر عبدالله بن حسن(ع))، رقیه دختر امام علی(ع) (مادر عبدالله و محمد بن مسلم بن عقیل)، شهربانو (مادر محمد بن ابیسعید نوادة عقیل)، اموهب (مادر عبدالله بن وهب )، خوصاء (همسر عقیل بن ابیطالب که شاهد شهادت فرزندش جعفر بود)، حُسنیه (مادر منجح بن سهم)، حمیده (دختر مسلم بن عقیل که شاهد شهادت برادرانش بود)، فُکَیهه (مادر قارب که روز عاشورا در حمله اول به شهادت رسید)، امسلیمان (مادر سفیر امام برای سران بصره و اولین شهید نهضت حسینی).
زنانی نیز در راه کربلا به کاروان امام حسین(ع) پیوستند و شاهد شهادت عزیزانشان بودند: امخلف (همسر مسلم بن عوسجه)، امعبدالله (مادر عبدالله بن عمیر کلبی)، بحریه (دختر مسعود خزرجی همسر جناده و مادر عمرو ).
این زنان بزرگوار روز عاشورا شاهد درد و رنج اهلبیت(ع) بودند و مانند آنان با صبر و بردباری و فداکاری خویش باعث ماندگاری نهضت امام حسین(ع) شدند.
ادامه دارد
شما چه نظری دارید؟