مهم‌ترین دانشگاه‌های سینمایی دنیا بخش عباس کیارستمی را آموزش می‌دهند و سینمای او کاملا در دنیا جا افتاده‌است؛ افسوس که این‌ فیلمساز بزرگ در سرزمین خود غریب واقع شد.
 

به گزارش ایسنا، اولین نشست برنامه «سینمای ایران برای وطن» با نمایش نسخه مرمت‌شده «خانه دوست کجاست؟» ساخته زنده‌یاد عباس کیارستمی شنبه چهارم مرداد با حضور محمود کلاری، عبدالجبار کاکایی و نیز رئیس سازمان سینمایی در موزه سینما برگزار شد .
محمود کلاری، فیلمبردار پیشکسوت سینما در این نشست بیان کرد: «خانه دوست کجاست؟» برای من نمونه‌ای از زندگی هنرمند است و این‌ نگاه و شیوه پرداخت نیز از همین زیست هنرمندانه نشأت می‌گیرد.
وی افزود: نگاه ساده و بی‌پیرایه فیلمساز به‌صورت شاعرانه در فیلم وجود دارد. به‌عقیده من کیارستمی اگر فیلمساز نمی‌شد، ‌شاعر می‌شد. او شکلی از سینما را به من‌ معرفی کرد که سرشار از خلوص بود. «خانه دوست کجاست؟» سرشار از جنبه‌های هنرمندانه است، اما مخاطب را وارد فضای اثر می‌کند، به‌گونه‌ای که شما احساس نمی‌کنید درحال تماشای یک فیلم هستید.کلاری با اشاره به علاقه کیارستمی به شعر، گفت: آقای کیارستمی مجموعه‌ای از محفوظات شعر بود و به بهترین شکل ممکن می‌توانست یک شعر را در فیلم سینمایی به تصویر بکشد. فیلم‌های او علی‌رغم اینکه داستان مشخصی ندارند، اما کاملا دراماتیک هستند. نکته قابل توجه اینکه هرگز این مفاهیم شاعرانه به‌صورت شعاری در فیلم کیارستمی مطرح نمی‌شدند بلکه مربوط به ذات خود فیلم‌ بودند.
وی خاطرنشان کرد: مهم‌ترین دانشگاه‌های سینمایی دنیا بخش عباس کیارستمی را آموزش می‌دهند و سینمای او کاملا در دنیا جا افتاده‌است. این مکتب و سبک و سیاق در فیلمسازان پس از او ازجمله کوروساوا، نوری بیلگه جیلان، دیوید لینچ و... به وضوح دیده می‌شود.
کلاری یادآور شد: «خانه دوست کجاست؟» یک فیلم صلح‌طلب است. در فیلم‌های عباس کیارستمی آدم‌ها سؤال‌هایی مطرح می‌کنند، اما پاسخ مشخصی برایشان وجود ندارد و ما از بطن روایت فیلم به پاسخ‌های محکم‌تری برای این سؤالات می‌رسیم.
این فیلمبردار پیشکسوت سینما گفت: هیچکس بر این باور نیست که عباس کیارستمی ذهن ساده‌ای داشت. چشم‌ او در محیط و فضاها، جزئیات شگفت‌انگیزی را می‌دید. شما واقعیت را باید به نوعی بسازید که قابل باور باشد و تبحر عباس کیارستمی دقیقا در همین نکته بود. او با زبان، فرهنگ و ماهیت ایرانی پیوند خورده‌بود.
در ادامه این نشست عبدالجبار کاکایی، شاعر و ترانه‌سرا، با اشاره به خلوص فیلم «خانه دوست کجاست؟» اظهار کرد: پایه و اساس مفهومی «خانه دوست کجاست؟» تقابل مدرنیته و سنت است. درواقع این فیلم نشان می‌دهد که بشر برای پیدا کردن گوهر ارزشمند اخلاق و انسانیت در تلاش است.
وی درباره نسبت فیلم با شعر سهراب سپهری نیز توضیح داد: نگاه یک کودک به جهان بدون پیش‌فرض است و ما هرچه سنمان بالاتر می‌رود، پیش‌فرض‌های ذهنی‌مان نسبت به عناصر جهان بیشتر می‌شود. به عقیده من نگاه عباس کیارستمی در این فیلم کشف نگاه کودکانه نسبت به زندگی است. سهراب سپهری نیز تقریبا همین مفاهیم‌ را در شعرش برجسته می‌کند. درواقع عباس کیارستمی بروز و تجلی یک سهراب سپهری در عرصه سینما بود.‌ تأثیرپذیری عباس کیارستمی از اشعار سهراب سپهری کاملا مشهود است و فضاسازی کلاس درس در فیلم او به اشعار کتاب «اتاق آبی» سهراب سپهری شباهت دارد.
کاکایی با اشاره به مفهوم دوستی گفت: هدف این فیلم در نهایت کشف مفهوم دوستی است نه خود دوست. درواقع تلاش انسان ایرانی برای حفظ صداقتش در جهان مدرنیته به‌مثابه همان تلاش کودک است در فیلم «خانه دوست کجاست؟».
رئیس سازمان سینمایی هم که میان تماشاگران این نشست حاضر بود، گفت: عباس کیارستمی یک افتخار بزرگ برای ایران و سینمای ایران است. او فخر سینمای ایران است. به همین دلیل است که اولین روز از مجموعه رویداد «سینمای ایران برای وطن» را با نمایش فیلم «خانه دوست کجاست» به یاد عباس کیارستمی شروع کردیم که نسبت مستقیمی با وطن دارد.
رائد فریدزاده اظهار کرد: «خانه دوست کجاست؟» سکنی گزیدن آدمی در زبان و نسبت او را با جهان تأیید می‌کند. عباس کیارستمی پیوند عمیقی با زبان و شعر داشت و بسیار متواضعانه این امر را بیان‌ می‌کرد.
وی در پایان تأکید کرد: تقریبا هیچ‌یک از دانشکده‌های تخصصی سینما در جهان را پیدا نمی‌کنید که آثارعباس کیارستمی در آنجا به نمایش درنیاید و تدریس نشود و افسوس که این‌ فیلمساز بزرگ در سرزمین خود غریب واقع شد.