روزنامه فرهیختگان نوشت: همسر پرحاشیه شازده یک استوری گذاشته و در آن نوشته است: «این همسر من است که باید به مردم ایران بیاعتماد باشد.» بعد هم اینگونه توجیه کرده که این بیاعتمادی بابت «رنج و دردی است که برخانوادهاش وارد شده» و تأکید که همسرش باید «کینه» داشته باشد.
عبارت «کینه» اعتراف خوبی برای پاسخ به این سؤال است که «چرا ربع پهلوی باید با نتانیاهو برای تکهتکه کردن سرزمینی که خود را والی آینده آن میداند سر یک سفره بنشیند؟»
همسر پهلوی رنج هزاران خانواده ایرانی را که بعضا به اندازه یک کف دست هم پیکر مطهر عزیزانشان را تحویل نگرفتهاند نادیده گرفته و وضعیت خود و خانوادهاش را که سالهاست یا با درآمدهای غارتشده از ایران و یا با پروژهبگیری سنگین برای ضربه به ایران زندگی بیدرد سپری میکنند را رنج توصیف میکند به این امید که با ایجاد حاشیهای جدید به دیده شدن رضا پهلوی که اخیراً در مونیخ جدی گرفته نشد کمک کرده باشد.
زیست سیاسی خاندان پهلوی همانقدر که با خودبزرگبینی عجین است به حاشیه نیز گره خورده است. خاندان پهلوی هرچقدر در اثرگذاری سیاسی کمرنگ است در حاشیهسازی پررنگ ظاهر میشود تا بلکه وزن نداشته خود را سنگین نشان دهد و پروژه پرمایهتری دریافت کند.
زیست خاندان پهلوی، چه در دوره محمدرضا و اشرف و چه در نسلهای بعدی مانند رضا پهلوی و همسرش با حاشیهسازی، غرور و فقدان توانمندی سیاستورزی عجین شده است. حاشیههای اشرف، از فساد مالی و قاچاق مواد مخدر گرفته تا دخالت در امور حکومتی، به بیثباتی رژیم پهلوی کمک کرد. غرور محمدرضا که به تصمیمگیریهای غیرمنطقی و در نهایت وابستگی به خارجیها منجر شد، عامل اصلی سقوط او بود. این ویژگیها در اظهارات اخیر همسر رضا پهلوی نیز دیده میشود که با تقابل با مردم ایران همان الگوی خودبزرگبینی و انفصال از واقعیت را دنبال میکند. این خاندان یا به تعبیر بهتر باند فامیلی تبهکاری به دلیل ناتوانی در سیاستورزی و اصرار بر حاشیهسازی هرگز نتوانسته و نمیتواند حمایت مردمی لازم برای تأثیرگذاری سیاسی را کسب کند.
فقدان توان سیاستورزی
اظهارات اخیر همسر رضا پهلوی در استوری اینستاگرامیاش نمونهای آشکار از فقدان توانمندی سیاستورزی در این خاندان است. این اظهارات نشاندهنده فاصله عمیق میان این خاندان و مردم ایران بوده و تأییدی بر ناتوانی آنها در ایجاد ارتباط معنادار با جامعه ایرانی است. این موضعگیری نشان میدهد خاندان پهلوی همچنان درگیر حاشیهسازیهایی است که بهجای تقویت جایگاه سیاسی به تقابل با مردم منجر میشود.
برگزاری همایشهایی مانند همایش مونیخ با حضور تنها ۵۰ تا ۶۰ نفر، گواهی بر فقدان پشتوانه مردمی و وزن سیاسی این خاندان است. این رویدادها که به نظر میرسد بیشتر برای جلب پروژههای مالی برگزار میشوند، شباهت زیادی به فعالیتهای سازمان منافقین دارند که سالهاست با جلسات مشابه، اما بدون تأثیر سیاسی قابلتوجه، به دنبال جذب منابع مالیاند. این ناتوانی در سیاستورزی که در اظهارات حاشیهساز و تقابلجویانه همسر رضا پهلوی نمود یافته تأییدی بر این واقعیت است که خاندان پهلوی چه در گذشته و چه در حال فاقد حداقلهای لازم برای تأثیرگذاری سیاسی معنادار است.
