به گزارش اطلاعات آنلاین به نقل از ایستادی فایند، دانشمندان چینی در پژوهشی تازه به یافته‌ای شگفت‌انگیز درباره مغز انسان دست یافته‌اند: احساسات مثبت نه‌تنها حالمان را بهتر می‌کنند، بلکه با ایجاد الگوهای عصبی پایدار در مغز، فرآیند یادگیری تکرارشونده را مؤثرتر می‌سازند و در نهایت به بهبود حافظه منجر می‌شوند.

این تحقیق که در ژورنال نوروساینس منتشر شده، نشان می‌دهد زمانی که افراد در حین یادگیری اطلاعات جدید در وضعیت احساسی مثبت قرار دارند، مغز آنها الگوهای عصبی یکدست‌تری را در طول جلسات یادگیری تولید می‌کند و این یکنواختی در عملکرد عصبی، به یادسپاری بهتر منجر می‌شود.

محققان دانشگاه‌های هانگژو و نانجینگ با مشارکت ۴۴ دانشجو، آزمایشی طراحی کردند که طی آن هر دانشجو ۱۴۴ شکل بی‌معنا را دید که هرکدام پس از نمایش، با تصویری احساسی همراه می‌شد—مثبت (مثل مناظر شاد)، خنثی، یا منفی (مثل صحنه‌های ناراحت‌کننده یا ترسناک). هر جفت شکل و تصویر سه‌بار در مرحله یادگیری تکرار شد.

۲۴ ساعت بعد، شرکت‌کنندگان در آزمون شناختی شرکت کردند. نتایج نشان داد افرادی که شکل‌هایی با تصاویر مثبت دیده بودند، به‌مراتب بهتر از دیگران آن‌ها را به خاطر آورده‌اند.

یافته کلیدی پژوهش از بررسی فعالیت مغزی شرکت‌کنندگان با استفاده از الکتروآنسفالوگرافی (EEG) به دست آمد. مغز کسانی که شکل‌ها را در کنار تصاویر مثبت آموخته بودند، در مواجهه‌های تکراری با همان شکل‌ها، الگوهای عصبی مشابه‌تری را نسبت به حالت‌های دیگر نشان می‌داد.

این «شبیه‌سازی عصبی» در ناحیه پیشانی راست مغز و در بازه زمانی ۳۸۰ تا ۶۰۰ میلی‌ثانیه پس از دیدن شکل‌ها اتفاق افتاد. کسانی که بیشترین هماهنگی عصبی را هنگام یادگیری با احساسات مثبت داشتند، بالاترین امتیاز را در آزمون حافظه کسب کردند.

در مقابل، تصاویر منفی نیز باعث افزایش فعالیت عصبی شدند، اما این افزایش در ناحیه پشتی سمت راست مغز و در بازه ۲۸۰ تا ۶۰۰ میلی‌ثانیه رخ داد و به بهبود حافظه کمکی نکرد. پژوهشگران معتقدند این نوع واکنش بیشتر نشان‌دهنده حالت «هوشیاری نسبت به تهدید» است، نه یادگیری مؤثر.

نکته جالب طراحی این پژوهش این بود که ابتدا شکل‌ها نمایش داده می‌شدند و سپس تصویر احساسی، تا احساسات مثبت در مرحله نخست پردازش اطلاعات تأثیر نگذارند و نقش آنها در تقویت حافظه تکراری بررسی شود.

این یافته‌ها با شواهد فزاینده‌ای همراه است که نشان می‌دهند احساسات مثبت تمرکز و فرآیندهای شناختی را گسترش می‌دهند، در حالی که احساسات منفی توجه را محدود به تهدیدات فوری می‌کنند.