ارمغان زمان فشمی - ضمیمه جامعه روزنامه اطلاعات| دکتر پزشکیان روز پنجشنبه در هرمزگان گفت: ریشه بسیاری از نارضایتی ها در نوع رفتار و عملکرد مسئولان است. او گفت: خدماتی که ارائه می شود بخشی از ماجراست، بخش مهمتر به عملکرد ما مدیران و کارمندان دولتی بازمی گردد ... 

«هیچ کس سرجای خودش نیست»، «همه‌چیزمان به همه‌چیزمان می‌آید»، «امکان ندارد فلانی بدون وصل بودن، به این مقام و موقعیت رسیده باشد»... این‌ها جملاتی است که این روزها زیاد از زبان مردم کوچه و خیابان می‌شنویم. پربیراه هم نیست، تعداد افراد نالایق و ناشایست در جایگاه‌های مدیریتی به‌قدری زیاد شده که نمی‌توان به چنین احتمالاتی فکر نکرد؛ گویی سیاست‌های اسکندر پس از قرن‌ها به نتیجه رسیده است!

خیلی از مسئولان، آن‌قدر از مرحله حوزه مدیریت خود پرت هستند که اظهارنظرهایشان، بیشتر سوژه طنزپردازان می‌شود تا راهگشای مشکلات. یک مقام مسئول چیزی می‌گوید، دیگری فورا تکذیب می‌کند، این یکی، تقصیر را به گردن آن یکی می‌اندازد و آن یکی، به گردن نمی‌گیرد. به قول مردم «گردن‌گیرشان خراب است»!

در چنین شرایطی، سیستم دیگر درست کار نمی‌کند. افراد غیرمتخصص «متصل»، بر افراد متخصص غیرمتصل مدیریت می‌کنند و توان و انگیزه‌ آن‌ها را از بین می‌برند.

بدتر از همه، آن عده‌ چاپلوس ثناگویی هستند که عموما دور  و  بر مدیر کل را می‌گیرند و اجازه نمی‌دهند او متوجه واقعیت‌ها شود. مدیر مربوطه خیال می‎کند اوضاع واقعا گل و بلبل است و این را به حساب مدیریت فوق‎العاده خودش می‌گذارد. منتقدان صادق و صریح و دلسوز، طرد می‌شوند و کم‌کاری‌ها و اشکالات، پشت پرده منافع شخصی پنهان می‌شود. آن‌ها که از پس انجام مسئولیت خود برنمی‌آیند، به حاشیه‌سازی برای دیگران روی می‌آورند و آن‌ها که کاربلد هستند علاوه بر کشیدن جور کم‌کاری دیگران، باید با حاشیه‎سازی‌ها هم مواجه شوند.

هر سازمان و سیستمی، مانند یک ساعت دقیق کار می‌کند، اما فقط تا زمانی که همه چرخ‌دنده‌های آن، از رده‌های پایین تا رده‌های بالا درست کار کنند. حتی اگر یکی از چرخ‌دنده‌ها درست عمل نکند، سیستم از کار خواهد افتاد. ممکن است این موضوع تا مدتی مشخص نشود [چون ساعتی که خوابیده باشد هم دوبار در روز، زمان درست را نشان خواهد داد] اما به زودی آخرین مهره‌ها نیز توانایی خود را از دست خواهند داد و آن وقت است که آن ساعت را باید به موزه زمان سپرد.