روزنامه اطلاعات در تاریخ هفتم مردادماه ۱۳۴۸ در گزارشی درباره کمبود و گرانی دارو در کشور نوشت: «کمیتههای نظام پزشکی مطالعات و بررسیهای خود را در زمینه مختلف و به خصوص نظرات پزشکان درباره اصلاح وضع درمانی مردم شروع کردند. یکی از کمیتههای فعال نظام پزشکی کمیته بررسی وضع دارو است با مطالعاتی که این کمیته انجام خواهد داد به وضع آشفته و بی سر و سامان چندساله دارو خاتمه خواهد داد.
خبرنگار بهداشتی گزارش میدهد که گروهی از پزشکان در زمینه نایابی داروهای خوب و ضروری دنیا در کشور نظراتی برای طرح نظام پزشکی آماده کردهاند در زمینه گرانی دارو نیز پزشکان نظراتی دارند که از طریق نظام پزشکی در مورد آنها خواهند کرد.
کمیسیون خاص
دکتر فرامرز معین اظهار داشت: در اینکه در کشور ما برای سر و سامان دادن به وضع دارو مخصوصا با توجه به رفاه حال طبقات سوم و چهارم کشور اقداماتی باید صورت بگیرد شکی نیست. اما مسئله اساسی این است که این اقدامات باید به وسیله کمیسیون خاص که از افراد خبره تشکیل یافته باشد صورت گیرد و این افراد از بین کسانی انتخاب شوند که در زمینه دارو از ترکیب بازار و مسئله تجارتی اطلاعات کافی دارند. امروز گرانی دارو در کشور ما به صورتی است که حتی بودجه بیمارستان های دولتی کفاف تهیه داروهای ضروری برای بیماران را نمیدهد و اغلب کمپانیهای وارد کننده دارو از این راه منافع سرسام آور و غیر منصفانهای میبرند.
لاقل از جنبه انسانی
اما در زمینه محدودیتی که در جهات ورود بعضی داروهای لازم خارجی ایجاد کردهاند، بهتر است به بیان یک مثال ساده اکتفا کنم و این این است خود من به علت ناراحتی مخصوص کبدی به قرصهای مخصوص احتیاج دارم که مطلقا در ایران پیدا نمیشود و مجبورم به هر کیفیت و با قبول هرگونه تحمیلی که هست این قرصها را از خارج وارد کنم و من نمیدانم تکلیف افراد دیگری که البته کم هم نیستند و به همین بیماری که من از آن رنج میبرم، مبتلا هستند و امکانات مادی و سایر تسهیلات جهت وارد کردن این دارو ها برایشان فراهم نیست چه میکنند و از ناراحتی چه میکشند،.
آقای دکتر معین اضافه کرد: وزارت بهداری باید واقعا از جنبه انسانی قضیه نیز که شده در این زمینه مطالعاتی بکند و از ورود داروهائی که وجود آنها برای درمان بیماران جنبه حیاتی دارد جلوگیری نکند.
اقای دکتر ابراهیم مصطفوی در این زمینه گفت: وضع نابسامان عرضه دارو و عدم دسترسی به داروهائی که امروز برای درمان بیماریها جنبه حیاتی دارد و در کشورهای خارج ساخته میشود برای پزشکان به صورت گرفتاری و درد سر در آمده است آنچه در این زمینه باید گفت این است که اولا قیمت دارو اعم از ساخت داخل و خارج در کشور ما با مقایسه با کشورهای دیگر حتی ممالک همجوار به صورت قابل توجهی گران است و از طرف دیگر وزارت بهداری نظارت و کنترل دقیق و اصولی روی ترکیبات داروها و نیز قیمت و مشخصات آنها ندارد از طرف دیگر امروز در کشورهای پیشرفته دنیا همه روزه داروهای جدیدی ساخته میشود که در درمان بیشتر بیماریهای واقعا معجزه میکنند و ما در شرایط فعلی و به علت محدودیتی که در این زمینه هست حتی به ضروریترین آنها که ممکن است جان بیمار را از مرگ نجات دهد، دسترسی نداریم.
آقای دکتر مصطفوی اضافه کرد: به عقیده من به هر صورتی که هست باید لااقل سازمان نظام پزشکی ایران برای سر و سامان دادن به وضع فعلی دارو در کشور ضابطه و حساب و کتابی به وجود آورد و به هر نحوی که امکان دارد در این زمینه به نفع مصرف کنندگان اقداماتی انجام دهد.»
