اطلاعات نوشت: کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران به ریاست محمدرضا عارف با صدور بیانیه‌ای ضمن انتقاد شدید از دخالت فراوان نهادهای امنیتی- اطلاعاتی در رابطه با مباحث درون دانشگاه، تلاش در امنیتی‌کردن نهاد دانشگاه و تحمیل یک جریان سیاسی بر امور دانشگاه‌ها همچون استخدام افراد همسو با یک جریان خاص سیاسی، نسبت به تعرض به ساحت دانشگاه و زوال تدریجی وجوه علمی آن با جایگزینی رفتارهای سیاسی و باندی به جای شیوه‌ها و روش‌های علمی، هشدار داد و تأکید کرد: نهادهای غیر مسئول مانند وزارت کشور به جای دخالت در امور دانشگاه‌ها به انجام وظایف قانونی خود از جمله ارتقاء امنیت کشور بپردازند .
دراین بیانیه آمده است: تقریباً در همه کشورهای توسعه‌یافته، نهاد دانشگاه استقلال نسبی بالایی دارد. تحقیقات بیانگر آن است که فرآیندهای بسته سیاسی کشورها، حاکمیت تفکر سیاسی خاص، سیستم متمرکز تصمیم‌گیری دولتی، محدودیت‌های مالی و استخدامی، تعصبات خاص جناحی یا حزبی از مهم‌ترین موانع در مسیر تحقق استقلال دانشگاه هستند .
در بخشی دیگر از این بیانیه آمدهاست: متأسفانه جریان‌هایی از ابتدای انقلاب اسلامی سعی در تضعیف استقلال دانشگاه داشته‌اند که یکی از بزرگ‌ترین اقدامات این جریان‌ها، سپردن سیاستگذاری و به ویژه جذب هیأت علمی و انتصاب رؤسای دانشگاه به شورای عالی انقلاب فرهنگی بود. بدین ترتیب، بخش مهمی از اختیارات آموزش عالی و دانشگاه از وزارت علوم، سلب و به نهاد دیگری واگذار شده‌است.
این بیانیه تأکید می‌کند: دانشگاه‌ها از ابتدای انقلاب تا کنون به دلیل دخالت نهادهای غیرمسئول با مشکلات عدیده‌ای روبرو بوده‌اند، از جمله دخالت در روند ملال‌آور انتخاب وزیر علوم به ویژه در دوره‌های اخیر و تلاش برای انتخاب افراد همسو با یک جریان خاص، همچنین سلب اختیار از دانشگاه در جذب اعضای هیأت علمی به گونه‌ای که اعضای کمیته جذب دانشگاه از طرف هیأت عالی جذب شورای انقلاب فرهنگی تعیین می‌شوند. این در حالی است که حتی در جذب دانشجو نیز استقلال دانشگاه سلب شده‌است.
محدود کردن اختیارات وزارت علوم و عدم ایفای نقش خود دانشگاه در انتخاب رؤسای دانشگاه‌ها و ضرورت تأیید نظر سختگیرانه شورای عالی انقلاب فرهنگی، علاوه بر فشار‌هایی که از سوی مجموعه‌های مجلس و استانداری‌ها و غیره در انتخاب مدیران ارشد دانشگاهی وارد می‌کند، تأثیر منفی بر به‌کارگیری نخبگان و مدیریت علمی‌تر و برونداد دانشگاه‌ها داشته است.
در بخشی دیگر از این بیانیه به دخالت نهادهای امنیتی- اطلاعاتی در رابطه با مباحث درون دانشگاه در انتخاب مدیران دانشگاه‌ها چنین اشاره شده‌است: فاجعه آمیزتر از همه آنها دخالت نهادهای غیرمسؤل در مباحث ارتقاء، ترفیع و تبدیل وضعیت عضو هیأت علمی یا سایر ارزیابی‌های اعضای هیأت علمی است. هم‌اکنون صدها پرونده در این رابطه در دانشگاه‌های مختلف به بهانه امضای بیانیه یا اظهار نظر توسط استادان متوقف است و چندین عضو هیأت علمی در دانشگاه‌های مختلف یا اخراج شده‌اند یا در آستانه اخراج قرار گرفته‌اند.
در این بیانیه همچنین با بیان این که نخبه‌ترین جوانان کشور با مشاهده چنین شرایط تحقیرآمیز و غیر قابل قبولی ناامید شده و مسیر خروج را لاجرم دنبال می‌کنند، آمدهاست: با امنیتی‌کردن نهاد دانشگاه، استاد، دانشجو و دانشگاه به عنوان یک تهدید معرفی می‌شوند و در نتیجه با آنها برخورد امنیتی صورت می‌گیرد. نمونه بارز این برخورد در نامه اخیر منتسب به آقای وحیدی وزیر کشور به سازمان امور اداری و استخدامی مشاهده می‌شود.
همچنین با توجه به این‌که تصور یک کشور پیشرفته و توسعه‌یافته بدون وجود دانشگاه‌های مستقل، تصوری باطل است، تلاش برای تحمیل یک جریان سیاسی بر امور دانشگاه‌ها از قبیل استخدام افراد همسو با یک جریان خاص سیاسی همان‌گونه که در نامه منتسب به وزیر کشور به سازمان امور اداری استخدامی به صراحت قید شده است، یعنی اکثریت دانشگاهیان که مانند یک جریان خاص فکر نمی‌کنند و منتقد امور هستند(که در نامه مذکور به آن اعتراف شده) از روند تصمیم‌سازی‌ها در دانشگاه‌ها باید حذف شوند.
کانون صنفی استادان دانشگاهی کشور، نارضایتی و اعتراض عمیق و شدید خود را نسبت به تعرض به ساحت دانشگاه و زوال تدریجی وجوه علمی آن با جایگزینی رفتارهای سیاسی و باندی به جای شیوه‌ها و روش‌های علمی و نیز ایجاد موانع و چالش‌های حاصل از این عملکرد در مقابل توسعه علمی کشور اعلام می‌دارد و هشدار می‌دهد که ادامه این مسیر نه تنها عواقب ناگوار برای کشور و توسعه و پیشرفت آن در بر خواهد داشت، بلکه اهداف و خواست مداخله‌گران انحصارطلب را نیز عملی نخواهد کرد.
