اطلاعات نوشت: ثبت جهانی «مهمانی افطار»، «هنر تذهیب» و «جشن سده» به همراه چند کشور همسایه در فهرست میراث ناملموس جهانی افتخار بزرگی برای فرهنگ مردمانی است که هزاران سال در این پهنه بزرگ به آرامش و تسامح زیستهاند. میراث ناملموس، میراثی فرامرزی و متعلق به مردمانی است که تاریخ مشترکی دارند و گرچه ممکن است امروزه خطی فرضی میانشان کشیده و آنها را از هم جدا کرده باشد، ولی روزی روزگاری با هم زیستن را تجربه کردهاند.
موضوع پاسداری از میراث ناملموس واکنشی خردمندانه به «جهانیسازی» و شتاب بیامان سفینه بهرهروی اقتصادی در جهان است که طی دو دهه گذشته موفقیتهای نسبی برای کاهش سرعت تخریب فرهنگها داشته است.
با این حال در برخی موارد ثبت میراث ناملموس کشورهای همسایه در افکار و اذهان عمومی ایران با واکنشهایی مواجه شده که به نظر میرسد ریشه در عدم شناخت صحیح از فلسفه این ثبتها در فهرست میراث ناملموس جهانی یونسکو دارد.
خانم دکتر آتوسا مومنی، رییس مرکز مطالعات پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی در این باره توضیح میدهد.