انصاف نیوز نوشت: علی قلهکی، فعال رسانه‌ای اصولگرا در تحلیلی با اشاره به پشت پرده‌ی تهیه‌ی لیست‌های شش‌گانه‌ی اصولگرایان و اتقلابی‌ها از نقش افرادی همچون صادق محصولی، زاکانی، پرویز سروری، نجابت و غلامعلی حداد عادل در تهیه‌ی این فهرست‌های انتخاباتی گفت.

این تحلیلگر سیاسی گفت: در تهران فهرست صدای ملت در درگیری اصولگرایان و تعدد لیست‌های آنها در حال صعود در نظرسنجی‌ها است. در تهران تقریبا ۶ لیست اصولگرا وجود دارد که ۳ لیستِ اصلی وجود دارد و ۳ لیست دیگر، ترکیبی از لیست‌های اول است. گفتگو با او را می خوانید. 

-    اگر در یک حالت فرضی آقای قالیباف به هر دلیلی نتواند در انتخابات به پیروزی دست پیدا کند (چه در نتیجه‌ی انتخابات، چه پس از انتخابات در رقابت برای ریاست مجلس) او چه سرنوشتی در دنیای سیاست خواهد داشت؟
قالیباف قطعا در انتخابات تهران رای می‌آورد. بحث رقبای او نیز بیشتر ناظر به این است که قالیبافِ تضعیف شده وارد دوره‌ی دوم پارلمان شود؛ یعنی اینکه قالیباف منهای ۱۵ کرسی از لیست تهران را به دست بیاورد. و الّا رای آوری قالیباف در تهران تقریبا قطعی است.
البته اگر انتخابات به جای روز جمعه، دوشنبه هفته بعد برگزار می‌شد شاید اتفاق دیگری رقم می‌خورد که شبیه به انتخابات مجلس ۹۴ می‌شد. به‌نظرم اگر قالیباف چه رئیس مجلس شود و چه نشود برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۴ خواهد آمد! مگر از جای خاصی تذکر و توصیه‌ای بگیرد که برای انتخابات ریاست جمهوری ورود نکند.
-    بعضی با اشاره به اختلافات میان پایداری و تیم قالیباف بر این باور بودند که این دو گروه در نهایت به توافق نخواهند رسید. چه شد که این توافق شکل گرفت و این ائتلاف تا چه حد پایدار خواهد ماند؟
با توجه به شنیده‌های من، توافق پایداری و قالیباف، پلیتیکِ حداد عادل بود که بعدا، حداد توانست قالیباف را نیز با خود همراه کند. قالیباف به دنبال دادنِ ۵ کرسی نرمال به پایداری‌ها بود، محصولی به دنبال ۷ سهمیه‌ی سال ۹۸ بود و در نهایت با ۸ کرسی موافقت شد (البته قالیباف موافقِ با ۵ کرسی که تحت نظر او از پایداری‌ها انتخاب شود، بود) که امثال نوباوه و ایزدخواه در میان آنها نباشد.
ائتلاف بین باقر قالیباف و صادق محصولی صرفا به دلیل شکستن صفِ “امناء” بود که تا حدی موفق بود. واقعیت هم این است که صادق محصولی از زمانی که عنان کار پایداری را به صورت ۱۰۰٪ به دست گرفته، استراتژیک‌تر فکر می‌کند؛ یعنی می‌داند که سرشاخ شدن بیش از حد با قالیباف، منجر به تهدید شدنِ منافع حلقه‌‌ی اقتصادی جبهه پایداری خواهد شد. پایداری خصوصا در دولت رییسی گلوگاه‌های مهم اقتصادی (هلدینگ، پتروشیمی، مجموعه های اقتصادی و …) را در اختیار دارد که طبیعتا لازمه‌ی پیشبرد اهداف یک حزب است و اگر از این منظر نگاه کنید، به محصولی حق می‌دهید که سطح تنش را بالاتر از این نبرد و در همین مرحله حفظ کند.
به‌نظرم به محض مشخص شدن آرایش مجلس جدید، این ائتلاف به گونه‌ی دیگری رقم می‌خورد و بستگی دارد که کفه‌ی یاران کدام طیف در مجلس سنگین‌تر خواهد شد. پایداری اگر کفه‌اش سنگین‌تر شود، زیر میزِ ائتلاف میزند‌.