شرق نوشت: رویا افشار امسال با فیلم سینمایی «اشک هور» به کارگردانی مهدی جعفری و تهیه‌کنندگی مجتبی فرآورده در جشنواره چهل‌وسوم فیلم فجر حضور دارد. فیلمی که روایتی از زندگی شهید علی هاشمی است و افشار نقش مادر این شهید را ایفا کرده است. صحبت‌های ما با رویا افشار از پرداختن به تاریخ جنگ در آثاری که کارگردانی یا بازی کرده است، شروع شد و در ادامه شیوه واکاوی و رسیدن او به نقش‌هایش را مرور کردیم.

مهمترین محورهای گفت‌وگو با رویا افشار را در ادامه می‌خوانید:

*دنبال قشری رفتم که همه آن را رها کرده بودند. جریاناتی که جنگ مستقیما به آن آسیب زده بود، سرزمین‌شان نابود شد و بچه‌های آنها از بین رفتند، ولی متأسفانه کسی به آنها نپرداخت و آنها در نوعی رنج مدام گم‌شدگی مردند و تمام شدند.

*اگر حقیقت را به مردم نگویید، نمی‌توانید توقع داشته باشید ۱۰ یا ۲۰ سال دیگر اگر دوباره مورد تهاجم قرار گرفتید، آن نسل بیاید و از شما دفاع کند. واقعیت را که مردم هر روز زندگی می‌کنند، اما ماجراهایی حقیقت این واقعیت‌هاست. به حقایق اگر درست پرداخته نشود و اگر درست با آن برخورد نشود و اگر اجازه گفت‌وگو درباره آنها را نداشته باشیم، ما مدام می‌توانیم در یک اشتباه سیر کنیم.

*مشکل من این است که غیر از هنر هیچ‌چیزی در من وجود ندارد. اگر اجازه بازی نداشته باشم، مجسمه می‌سازم. اگر نتوانم از راه مجسه‌سازی زندگی کنم، می‌نویسم یا نقاشی می‌کشم‌ یا اگر امکانش را پیدا نکنم، متریال می‌سازم. هرکسی به شکلی زندگی می‌کند. نمی‌دانم، شاید در شکل وجودی من این است که سریع باید کاری انجام بدهم. بازی را هم این شکلی نگاه می‌کنم. برای همین است که باید سریع سر صحنه حاضر باشم. سر صحنه کسی با من حرف نزند.

*آن سال‌ها با مردم رابطه خوبی داشتم. مردم هیچ‌وقت اجازه ندادند دور شوی از اتفاقی که دلیلش بودی. مردم نمی‌گذارند فاصله بگیری. مردم همیشه این هشدار را می‌دهند که ممکن است دوباره برگردی. ولی در آن موقیعت بسیار نوشتم. نقاشی‌های من پر از پرسوناژ است، همین‌طور مجسمه‌هایم. از این فضا دور نبودم علاوه ‌بر اینکه به لحاظ سینمایی سلیقه خودم را دارم و مؤلفان خودم را نگاه کردم.