حیات معنوی
سال ششم، شماره بیست و یکم نشریه «حیات معنوی»؛ نشریهای نو برای ترویج زیست اخلاقی ـ عقلانی بهتر و حیات معنوی برتر، منتشر شد.
در این شماره مقالات زیر به چاپ رسیده است: اسلام رحمانی؛ خوانشی در نقد خشونتورزی: با رویکردی نو اندیشانه/سید محمدعلی ایازی، اسلام؛ معنویت و اخلاق صلح/داوود فیرحی، جنگ صلح در اسلام/سید صادق حقیقت، صلح، اصل اولی در روابط بینالمللی اسلام/سید ابوالفضل موسویان، افراطیگری دینی و اعتقادی و صلح ستیزی؛ شناخت بنیادها و زمینهها/فریده محمدعلیپور، رنجتابی علی(ع) برای صلح/بخشعلی قنبری، الزامات صلح/مرتضی جوادی آملی، مراعات حقوق بشر زیربنای صلح جهانی از دیدگاه اسلام/جلال جلالیزاده، رویکرد اسلام به حفظ محیط زیست و نقش آن در ارتقای صلح جهانی/نغمه مبرقعی دنیان، هومان لیاقتی، فقه، صلح اجتماعی و زنان/سیدعلی میرموسوی، محمدتقی فاضل میبدی و محمدرضا یوسفی، مطالعات صلح در ایران/مصاحبه با دکتر محمد منصورنژاد، صلح در قرآن(تأملی بر دلالتهای سیاسی آیه ۶۱ سوره مبارکه(انفال)/سینا احمدی، امنیت و صلح در اسلام؛ مقام رضا و صلح درون در سلوک، از منظر ابنعربی/محمد جواد ادبی، صلح در اسلام/محسن غرویان.
در نخستین مقاله آمده است: «اسلام رحمانی خوانشی از اسلام است که میخواهد جهتگیری این دین را به جهانیان نشان دهد، بیانگر اصلی است حاکم بر معارف و احکام که با همه تفسیرهایی که بخواهد رویکردش تبدیل به خشونت و جهلگرایی باشد، مخالف است. نوعی تقابل با همه قرائتهایی است که در حقوق میان مسلمان با غیرمسلمان، میان زن و مرد، خودی و غیرخودی تفاوت میگذارد. اسلام رحمانی برای زن و مرد کرامت قائل است از هر مذهب و عقیدهای که باشد و همان حقوق را قائل است که برای یک مسلمان و مومن مرد قائل است. حق تحصیل، حق داوری، حق پذیرش مدیریت در همه مراتب علمی، اداری و دینی. به تعبیر دیگر با همه نظریاتی که در نوعی تبعیض انسانی، حقوقی قائل باشد و حقوق عمومی جامعه را نقض کند، یا لطافت این دین را مخدوش نماید، مخالف است...»

شما چه نظری دارید؟