به گزارش «اطلاعات آنلاین» به نقل از دیلی میل، مغز ما به طور طبیعی فعالیتها و اطلاعات را بر اساس زمینههای محیطی، مانند اتاقها یا مکانهای خاص، دستهبندی میکند و با ورود به اتاق جدید تنظیم مجدد میشود.
کریستین جارت، دانشمند علوم اعصاب شناختی و نویسنده گفت که به این پدیده «اثر درگاه» میگویند.
جارت به بیبیسی ساینس فوکوس گفت: مغز هنگام حرکت بین اتاقها کمی «تنظیم مجدد» میشود و باعث میشود اطلاعاتی که در اتاق قبلی به آنها فکر میکردیم، از ذهنمان خارج شوند.
جارت به یافتههای یک مطالعه در دانشگاه کوئینزلند اشاره کرد که اثر درگاه را بررسی کرده است.
او گفت: «آنها دریافتند که عبور از درگاههایی که اتاقهای یکسان را به هم متصل میکردند، اغلب بر حافظه تأثیر نمیگذاشت - شاید به این دلیل که زمینه تغییر یافته کافی برای ایجاد مرز رویداد قابل توجه وجود نداشت.»
وی افزود: «تنها زمانی که این محققان حواس داوطلبان خود را با یک کار ثانویه همزمان پرت میکردند، درگاههای بین اتاقهای یکسان بر حافظه تأثیر میگذاشتند.»
او اظهار داشت که این اثر زمانی بسیار محتملتر است که تغییر قابل توجهی در زمینه وجود داشته باشد.به عنوان مثال، اگر اتاق نشیمن خود را به سمت باغ ترک کنید.
او ادامه داد: «تیم کوئینزلند گفت که این با تجربه روزمره همخوانی دارد، زیرا بیشتر زمانی که حواسمان پرت است و ذهنمان درگیر چیزهای دیگر است، تمایل داریم به اتاقی برسیم و فراموش کنیم که برای چه آمدهایم.»
جارت افزود که این یافتهها همچنین ممکن است به یک ترفند بالقوه اشاره داشته باشند که ممکن است از این مشکل جلوگیری کند.
او گفت: «سعی کنید هنگام عبور از درگاه برای انجام کاری، روی هدف خود متمرکز بمانید. یادداشت کردن روی پشت دستتان ممکن است مفید باشد.»
