دکتر ابراهیم جعفری: از سال ۱۹۶۹ میلادی تا کنون، روز هفدهم ماه مه برابر با ۲۷ اردیبهشت ماه هر سال، روز جهانی ارتباطات و جامعه اطلاعاتی نامگذاری شده که یادآور به امضا رسیدن نخستین کنوانسیون جهانی ارتباطات دوربرد، در پاریس است.
 با  گسترش اینترنت و تکنولوژی های نوین ارتباطی، رشد تحصیلات و مهاجرت  های بین المللی وارد عصر تازه ای به نام « جهانی شدن» شده ایم.
بر خلاف جهانی سازی ( Globalism ) که تلاش می کند با یکدست کردن نیازها و ذائقه ها، فرهنگی واحد را به جوامع تحمیل کند تا از آن طریق با سلطه فرهنگی و ایجاد جامعه تک صدایی منافع آمریکا را تداوم بخشد، «جهانی شدن» در برگیرنده انواع هویت ها، فرهنگ ها و زبان هاست، به عبارت دیگر شرایط کنونی جهان فرصتی را ایجاد کرده است تا خرده فرهنگ ها بتوانند مجال ظهور داشته باشند، با این وصف «تنوع فرهنگی» یکی از دستاوردهای قابل  توجه « جهانی شدن» به شمار می رود، که در چنین وضعیتی روابط عمومی  ها به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای مدنی باید قدرت سازگاری با فرآیند جهانی شدن را داشته باشند و از ساز و کارهای محدود گذشته فاصله بگیرند.
روابط عمومی ها می توانند بر واقعیت های اجتماعی تاثیر بگذارند و آرامش، تفاهم، همدلی و انسانی زندگی کردن را رواج دهند و به عبارت دیگر می توانند گفتمان " تنازع محور" را به گفتمان " تفاهم محور" بدل کنند و ارزش های صلح و مدارا، همزیستی و ارزش های اخلاقی را پاسداری کنند و از این طریق خدمتگزار جامعه جهانی باشند.بدیهی است که در چنین شرایطی، روابط عمومی ها به منظور اثرگذاری بر مخاطبان، باید نظام کارشناسی خود را کارآمد سازند و استفاده مطلوب از فناوری  های نوین ارتباطی را در دستور کار خود قرار دهند، تا قادر به جلب مشارکت آنان باشند. با این نگاه، گرایش به روابط عمومی الکترونیک و به کارگیری هوش مصنوعی می تواند بستر مناسبی را در عبور از حالت سنتی به مدرن فراهم سازد.از ۲ منظر می توان روابط عمومی الکترونیک را بررسی کرد. نگاه اول روابط عمومی الکترونیک را تداوم روابط عمومی سنتی قلمداد می کند که صرفاً با ابزاری نیرومندتر و سریعتر با رسانه ها و مخاطبان خود ارتباط ایجاد می‌کند؛ اما نگاه دوم روابط عمومی الکترونیک را ایجاد فضایی برای تعامل و به اشتراک گذاردن دیدگاه ها و نقطه نظرهای مخاطبان  می داند.
به عبارت دیگر، شکل گیری روابط عمومی آرمانی که در برگیرنده حرمتگذاری به مراجعان و برآوردن انتظارات و حقوق مخاطبان برای دسترسی به اطلاعات است، از رهگذر روابط عمومی الکترونیک عملی می شود.  از این رو اگر بخواهیم از تکنولوژی های نوین ارتباطی و اینترنت در راستای نظریه " گلوله جادویی " که اصالت را به فرستنده پیام می‌دهد و مخاطبان را منفعل و ناتوان فرض می کند، به عنوان ابزار استفاده کنیم، بهره ما از فرصت فراهم شده اندک است؛ اما اگر به قدرت تشخیص و رضامندی مخاطبان فعال و جستجوگر بها دهیم، روابط عمومی الکترونیک ظرفیتی کارآمد و مطلوب برای پاسخگویی و دریافت نظرها و دیدگاه  های او به شمار می رود.
در عین حال همه این تمهیدات زمانی گره گشای مشکلات و زمینه ساز مردم سالاری جهانی است که بتوان با تکیه بر آن فضایی برای گفت و گو با هدف بهره  گیری از خرد همگانی و در جهت پیشبرد اهداف سازمانی و همگرایی بین  المللی به وجود آورد، که برای این منظور شفاف سازی عملکردها، دوسویه  سازی ارتباطات، پاسخگو کردن دستگاه ها و عقلانی کردن توقعات، الزام  هایی است که از روابط عمومی های فعال در فضای جهانی شدن انتظار می رود.