بیت‌اله بابادی ـ اهواز: «نفت سفید» شهر طلایی ـ صنعتی بود که با رفتن شرکت ملی نفت از آنجا در دهه ۴۰ به ردگل(بدلی جات طلا) بدل شد! پس از اکتشاف نفت در مسجد سلیمان و هفتکل، در سال ۱۳۱۷ هجری شمسی برابر با ۱۹۳۸ میلادی، کمر «نفت سفید» که چشمه نفتی تصفیه شده طبیعی را داشت، شکافته شد و ده‌ها چاه نفت از آن به بهره‌برداری رسید و لوله‌های حمل فراوان نفت در تپه ماهورهای آنجا، بیان کننده مخازن و حجم بالای نفت و انتقال آن بود و بعد از مسجد سلیمان، هفتکل و آبادان، چهارمین شهر صنعتی ایران محسوب می‌شد و برخلاف خیلی از جاها، باشگاه ورزشی، سینما، ۲ استخر شنا و دبستان و دبیرستان و جاده آسفالته به اهواز و هفتکل داشت و هزاران کارگر ایرانی و خارجی از سراسر کشور با ادیان مختلف در آنجا و در کنار هم، کار می‌کردند. 
در دهه ۳۰ و به نقل از روزنامه اطلاعات آن زمان، هزاران کارگر دست به اعتصاب زدند و حسین مکی، نماینده دولت دکتر مصدق از طریق فرودگاه هفتکل به نفت سفید رفت، تا در آنجا سخنرانی کند. 
در اوایل دهه ۴۰ یک مرتبه شرکت ملی نفت ایران با انتقال کارکنان خود به هفتکل، اهواز، مسجد سلیمان و سایر جاها و با سالی دو ماه کار کردن بعضی از آنها، عملا «نفت سفید» را به ویرانه بدل و صدها خانه‌های سازمانی را به حال خود رها کرد، خانه‌هایی که مدل خانه‌های لندن بود که می‌بایست سازمان میراث فرهنگی آنها را ثبت ملی می‌کرد، اما این کار انجام نشد. 
در اوایل دهه ۵۰ یک گردان از ارتش به «نفت سفید» آمد و بعد از مدتی آنجا را ترک کرد و پرسنل آن به سایر جاها منتقل شدند. 
با شروع جنگ تحمیلی، هزاران جنگزده در خانه‌های شرکت نفت مأوای گزیدند و تا حدی «نفت سفید» هویت خود را بازیافت، که با خاموش شدن آتش جنگ، جنگزدگان از آنجا به خانه‌های خود برگشتند و عملا سومین دوران شکست برنامه‌های عمرانی و اشتغالزایی خود را پشت سرگذاشت و بعد از آن، آرام آرام خانه‌های مدرن شرکتی ویران شد و سنگ‌های تراش وپلیت‌های گالوانیزه و تمامی آهن آلات آن شبانه سرقت و در جاهای دیگر فروخته می‌شد، و امروز از آن‌ها چندین «لین» شرکتی باقی مانده است که مردمانی ناتوان و محروم و مستضعف، با کمترین امکانات در این محله‌ها زندگی می‌کنند. 
در حال حاضر مشکلات و تقاضاهای باقیمانده ساکنان «نفت سفید» از این قرار است: جاده اهواز مرمت و لکه‌گیری شود، مشکل آب آشامیدنی را حل کنند، مردم گاز شهری و سرویس رایگان حمل و نقل به هفتکل و برعکس را می‌خواهند، تاسیس پالایشگاه‌های نفت و گاز و پتروشیمی و تاسیسات نفتی در «نفت سفید» ضروری است، زیرا اگر ساکنان امروز «نفت سفید» هم این منطقه را ترک کنند، نام آن را فقط از زبان پیرمردان و پیرزنان و کتاب‌های تاریخی می‌توان شنید و خواند، که برای پیشگیری از آن می‌طلبد که استانداری خوزستان، فرمانداری هفتکل، شرکت‌های ملی گاز و نفت مسجد سلیمان و خوزستان به یاری مردمان «نفت سفید» بشتابند و امکانات رفاهی را برایشان فراهم کنند.