سیدعلی دوستی موسوی - روزنامه اطلاعات| کاری پلید تر، پلشتتر ومشمئزکنندهتر از خیانت به وطن وجود ندارد و نانی که از این راه به دست آید به ننگ وخون آلوده است که با هیچ آب کری شستشو نمیشود و از یاد تاریخ هم نمیرود که لعنی هزاران ساله درپی آن خواهدبود.
با این وجود، خائنین همواره و همیشه هستند واین ماییم که باید عاقلانه و واقع بینانه وبه دور از تعصبات وکلیشه های رایج ، ریشههای خیانت به وطن را بشناسیم وبرای جلوگیری از آسیبهایش،علاج و تدبیر کنیم .
در این راستا، یکی از بزرگترین نکات وآموزههای جنگ ۱۲ روزه اخیر که اکنون به اقتضای فعال شدن تحریمهای سازمان ملل وکدر شدن شرایط، بیشتر به کار می آید، توجه به ریشه های ارتکاب خیانت به ایران وبا کمال تاسف؛ شاید افزایش آن است.
یکی از اصلیترین این ریشهها، فقر است. وقتی فقر به سرحد فشار و اضطرار وارد شود و زندگی و معیشت عدهای را به اسارت گیرد، ممکن است برخی افراد سستعنصر و فرومایه به پیشنهاد دشمنان برای جاسوسی و وطنفروشی پاسخ مثبت دهند. البته صحیح است که فعالیت دستگاه های انتظامی وامنیتی وقضایی به شناسایی و مجازات خائنین منجر میشود و خواهدشد، اما صریح اینکه تا جلوی تولید خائنین به وطن را وسرچشمه را نگرفت،برخورد قهری اثری محدود داشته و این قصه پلشت همچنان ادامه دار خواهد بود.
در اینباره باید گفت شرایط جاری و حساس کشور بیش از گذشته بازسازی جدی اقتصاد کشور و تجدیدنظر اساسی در بسیاری از رویه های رانت زای آن راضروری کرده است . اقتصادی که گروهی اندک وبرخوردار از همه چیز ساخته و اکثریتی انبوه را دچار فقر ونابرابری وشکاف شدید طبقاتی کرده و این مسایل متاسفانه باعث وسوسهشدن برخی افراد برای همکاری با دشمن متخاصم شده است.
در واقع ، برخی افرادصرفا برای کسب درآمدی که می باید به طور مشروع وعادی از طریق کار وفعالیت شرافتمندانه به دست می آوردند؛ اما سیستم اقتصادی کشور مانع آن شده ؛ به خیانت روی آورده اند.
باید توجه داشت که ظرف روح انسان ها یکسان نیست و همه آن قدر قوی نیستند که در برابر کوهی از مشکلات مالی ومعیشتی وگرانی وبی پولی ونیازها ودرخواستهای خود وخانواده شان وعقدهها وسرکوفتها وخشمهای فروخوردهای که از محل ناکامی برآورده نشدن این خواستهها حاصل میشود، مقاومت کرده و اسیر وسوسههای خیانت به وطن نشوند که " الغریق یتشبث بکل حشیش " (کسی که در حال غرق شدن است، به هر خار و خاشاکی چنگ میزند).
لذا بر دولت و حاکمیت است که امنیت پایدار و عبور کشور از این پیچ تاریخی و حساس را در درمان اقتصاد بجوید و این را اصل قرار دهد که تا درآمد، معیشت، پول و رفاه نسبی و آرزوهای مشروع؛ از راه صحیح وقانونیاش برآورده نشود، راه انواع خطا و از جمله خیانت به وطن باز است .
مدیران کشور باید این حقیقت را درک کنند که اقتصاد و معیشت زیربنای همه چیز است، اقتصاد پیوست وحاشیه نیست بلکه اصل و پی وپایه همه چیز کشور و موتور تولید قدرت ملی است. زیرا بزرگترین مولفه قدرت، مردم هستند؛ مردمی که از شرایط مالی و اقتصادی خود نسبتاً راضی باشند.
لذا در شرایطی که اسنپبک فعال شده و احتمالا کشور با فشارهای جدید همه سویه روبرو خواهدشد، تنهاراه تولید قدرت وتاب آوری ملی از اصلاح بی رحمانه و قهری اقتصاد یعنی مبارزه بیامان با فساد و رانتخواری و قاچاق ، ایجاد شفافیت، بازکردن میدان برای بخش خصوصی واقعی واصلاح محیط کسب وکار، رفع انحصارهای متعدد اقتصاد زیرزمینی و سایه ،کاهش قابلتوجه مالیاتها وحقوق وتعرفههای گمرکی برای ارزان شدن کالاها وخدمات عمومی ، دست شستن دولت وشرکت های دولتی وخصولتی ها از پول درآوردن از همه چیز وگرانسازی همه چیز وجبران کسری بودجه از جیب مردم،اصلاح ساختار بودجه وحذف بودجههای فراوان غیرلازم، عادلانه کردن حقوقها و رفع فاصله شدید میان حقوق مدیران دولتی وخصولتی وبانکها با کارمندان وکارگران عادی ، نه به عنوان یک موضوع فانتزی وبلندمدت، بلکه به عنوان اولویتی فوری واستراتژیک برای گذر ایران از این پیچ دشوار تاریخی، میگذرد.