پس از انقلاب نگاهی کژتابانه برگرفته از شعارهای مارکسیستی به تاریخ ایران باستان باعث شد تا حساسیتهایی نسبت به نام شاهان باستانی ایران ایجاد شود.
کوروش نه بهعنوان یک اسطوره یا یک نقطه ثقل تاریخ، بلکه بهعنوان یک شخصیت بزرگ برای ایران حائز اهمیت است، نه فقط برای سرزمین ایران، بلکه برای مشرق زمین. اینکه چرا نام او تا این حد در تاریخ طنین دارد، به اقدامات و نوع نگاه او به حکمرانی برمیگردد؛ او در دورهای که شاهان و حاکمان با زبان زور و قتل و غارت صحبت میکردند، راهکار ایجاد نظمی نو بر مبنای احترام به ملتها و اقوام را پایهگذاری کرد.او با درک دقیقی که از سرزمین ایران و پیرامون آن داشت، ساختار شاهنشاهی را ایجاد کرد، به این صورت که در هر منطقه، قومیتها با ویژگیها خود یک حاکم داشتند که تحت نظارت شاه بزرگ به برقراری نظم و توسعه منطقه میپرداخت، روشی که پیش از او کسی به آن فکر نکرده بود.
برای مطالعه بیشتر درباره کوروش کبیر اینجا کلیک کنید.
در ادامه گفتوگو با مصطفی دهپهلوان، دانشیار گروه باستانشناسی دانشگاه تهران به بهانه هفتم آبان، روز جهانی کوروش که معتقد این اسطوره تاریخی میتواند نماد وحدت ملی در برابر دنیای غرب باشد را مشاهده میکنید:
