تا قبل از انتصاب اولین ریاست اداره سجل و احصاییه کار صدور ورقههای هویت توسط ادارهای در بلدیه طهران وتحتنظر سرهنگآقا کریمبوذرجمهری انجام میشد و با راپوت کوتاهی که درتاریخ ۲بهمن ۱۳۰۷ در جریده اطلاعات بهچاپ رسید، کار ثبت و صدور ورقههای هویت اشخاص و نیز ورقههای سجل احوال رسما در قالب یک اداره مستقل شروع شد.
در این راپورت میخوانیم :
آقای دکتر حسینخان بهرامی (احیاءالسلطنه) برحسب امر اعلیحضرت همایونی به سمت ریاست اداره احصاییه و سجل احوال کل مملکتی منصوب و امروز احکام رسمی ایشان صادر و رسما ابلاغ گردید و قبلازظهر امروز به اتفاق آقای وزیر داخله در اداره سجل احوال و احصاییه حضور یافته بوسیله ایشان رسما معرفیشده و سرویس مزبور را تحویل گرفتند.
در ادامه این راپورت یاد آوری شده است که:
آقای بهرامی از رجال فعال و کار آگاه ما میباشند که در هر موقع لیاقت و شایستگی تامی از خود ابراز داشتهاند. اداره سجل احوال و احصاییه مملکتی از موسسات مهمی است که کاملا با تودههای مردمی تماس دارد و تصدی این قبیل اشخاص را الزام مینماید.
درباره دکتر بهرامی
دکتر حسینخان بهرامی، ملقب به احیاءالسلطنه زاده ۱۲۵۵ خورشیدی و درگذشته به سال۱۳۱۹ خورشیدی پزشک، سیاستمدار، از پایهگذاران اولیه تشکیلات بهداشت ایران و نماینده مجلس شورای ملی بود.
پدرش محمدعلی خان تفرشی، طبیب بود. او هم کار پدر را تعقیب کرد. مدرسهٔ طب دارالفنون را به اتمام رسانید و سالی چند نیز در اروپا در این رشته
تحصیل کرد.
پس از مراجعت در تهران مطب دایر کرد و ریاست چند بیمارستان دولتی را عهدهدار شد. به علت حذاقت در حرفهٔ خود، خیلی زود در تهران معروفیت یافت و با رجال و اعیان و اشراف مجالست و حشر و نشر پیدا کرد. بعد از ۱۳۰۰ با علیاکبر داور و تیمورتاش که از علمداران تغییر سلطنت در ایران بودند دوست شد، به حزب رادیکال پیوست، در دورهٔ پنجم از زنجان به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب و یکی از آتشافروزان درجهٔاول تغییر رژیم شد.
یکی از نقاطسیاه در زندگی این پزشک سیاستمدار مربوط به زمانی بود که جریان جمهوری با درخواست رضاخان پیش آمد و آیتالله سید حسن مدرس در صف اول مخالفان سردار سپه در مجلس سخن میگفت،که دکتر حسینخان بهرامی در مقام محاجه با مدرس برآمد و سیلی محکمی به گوش وی زد که پس از این اتفاق طرفداران مرحوم مدرس در تهران و برخی شهرها به تظاهرات پرداختند و برخی معتقدند همین اتفاق باعث شکست جریان جمهوری شد.
پس از روی کارآمدن رضاشاه و پایان دوره نمایندگی، بهرامی رئیس اداره کل صحیه مملکتی شد که کار وزارت بهداری را انجام میداد. پس از آنکه در اواخر سال ۱۳۰۵ مجلس طرحی را به تصویب رساند که همه نهادهای بهداشتی کشور زیر نظر اداره کل صحیه درآید، بنابر همین مصوبه، سمت او به «معاون فنی» وزارت کشور ارتقاء یافت. بهرامی تا اسفند ۱۳۰۶ در این سمت ماند.
پس از آن، مدتی رئیس ادارهٔ کل احصائیه (آمار و ثبت احوال) شد و در دورهٔ نهم، نمایندگی خرمآباد را در مجلس شورای ملی عهده دار بود. از دکتر حسین بهرامی یک پسر و سه دختر باقی ماند.

شما چه نظری دارید؟