سید مسعود رضوی - روزنامه اطلاعات: وضعیت کشور پس از جنگ و مقاومت ۱۲ روزه، نوعی ترک مخاصمه بر اساس قواعد نامشخص و بدون ضمانت است. ممکن است شاخص بازار و شرایط روانی جامعه به زودی در این مسئله دخالت کند و ریزش بورس و ارزش پول ملی در مقابل ارز و دلار موجب غافلگیری شدید مسئولان و مردم شود. کسب و کارها و رکود را باید رصد کرد و خسارات و جابجایی نیروها و تلفات را هم در محاسبات وارد ساخت تا به یک برآورد کلی برسیم. در چنین وضعی باید ثبات ایجاد شود و آتشبس نیز ضمانت و پشتوانه حقوقی محکم و بین المللی داشته باشد تا هم دولت، هم نیروهای مسلح و هم جامعه بتوانند خود را برای تحرک و تحول یا لااقل تاب آوری در میان مدت آماده سازند.
در جنگ هشت ساله با تجاوزگران بعثی، صرفا با نیروی عینی و مسلحی روبرو بودیم که از هر جهت نا آماده تر و از حیث تجهیزات اساسی، قدری از ما عقبتر بودند. در نیروی هوایی، توپخانه و دریایی، و نیز تکاوران و زرهی و افسران آموزش دیده، همراه با چریکهای مردمی و خیل نیروهای بسیجی، بعثی های عراقی غافلگیر شدند و لاجرم هشت سال کشمکشی خونبار درگرفت که ایران به تنهایی با عراق و متحدان پرتعدادش درگیر بود و دمار از روزگار متجاوز درآورد. آن جنگ یا دفاع بزرگ، واپسین جنگ کلاسیک قرن بیستم بود که ایران با هیولای ناسیونال سوسیالیزم عربی و پشتیبانان غربی و نفتی و کمونیستی آن پنجه درافکند و ایستادگی کرد.
اما تجاوز اسرائیل و مقاومت ۱۲ روزه، پس از عملیات لبنان و انفجار پیجرهای فرماندهان حزب الله، رونمایی از ابعاد نوین نبرد در قرن ۲۱ است. ایران با موشکهای بالستیک و قدرتمند، تل آویو و حیفا را در هم می کوبد و اسرائیل هم نشانگذاری برای شهادت فرماندهان و دانشمندان و سایت های هسته ای را به سرانجام میرساند. این جنگ البته پیش از این سالهاست ارتقا یافته و با بدافزار استاکس نت و سریالها و پروپاگاندای شبکه های مجازی و نبرد خاموش هکرها و جاسوسها و ترورهای خونین در تاریکی مخوف جهان مادون دوام داشته است!
اکنون نیز به رغم از نفس افتادن آتشبارها، حتی یک لحظه این جنگ خاموش نخواهد شد. بی گمان تا زمانی که رادارها و نیروی هوایی و پدافند رهگیر و قدرتمند در اختیار قشون ایران نباشد، پلک زدن هم بر ما حرام است. آسمان وطن به طاعون کثیف دشمن صهیونیستی آلوده است هرلحظه امکان آلودن خواهد بود. بجز آسمان، در دنیای مجازی و جهان موازی و پنهان نفوذی ها نیز، سایه هایی شوم وجود دارند که از سالها غفلت و ساده لوحی ما بهره برده اند و در لباس دوست و انقلابی و مذهبی و مقدس نمایان خود را جلو انداخته و شعارهای تند به خورد مردم داده اند. نمونهاش مقالات جاسوس روسی – اسرائیلی کاترین شکدم درباره ظواهر افراطی و تظاهر او به شیوههای غریب که باور کردنش فقط ساده لوحان را فریب می داد و رندان را به رقص و پایکوبی وامی داشت! در این زمینه عبرتها هست که هنوز می بینیم و دارند به رفتار سابق ساعت مبالغه و مستعار برای محو دیگران به در و دیوار می نشانند!
به فرموده خواجه حافظ عزیز و گرامی:
حالی درون پرده بسی فتنه می رود
تا آن زمان که پرده برافتد چه ها کنند
گر سنگ ازین حدیث بنالد عجب مدار
صاحبدلان، حکایتِ دل خوش ادا کنند
باری، در حال حاضر باید چند مسئله از هم تفکیک و مشخص شود:
اول از همه، وزارت خارجه و شخص وزیر، سخنگوی سیاست خارجه و مواضع رسمی جمهوری اسلامی ایران است و کسی نباید سخنش را مخدوش یا تضعیف کند. نماینده مجلس یا ائمه محترم جمعه یا کارشناسان صدا و سیما و مشاوران سیاسی نهادهایی چون مجمع تشخیص مصلحت و غیره بهتر است بنا به مصلحت مملکت،اجازه دهند صدای واحد و قدرتمند از مجرای دیپلماسی با قدرت و صلابت ادا شود.
دوم این که خسارات وارده را به شهرها و شهادت سرداران و دانشمندان و شهروندان و اماکن و نهادها و سایتهای اتمی و هسته ای نباید کوچک و حقیر جلوه داد. باید این خسارات عظیم را با تشکیل پروندههای بین المللی از طرفین منازعه درخواست کرد و در موقع مقتضی تادیه کرد و همیشه مدعی و شاکی آنان بود و در تمام مجامع حقوقی و حقیقی این مسایل و ادله و درخواستها را علیه متجاوزان بازگو نمود.
سوم؛ فعلا ما با دو حریف رو به رو هستیم و به لحاظ حقوق بین الملل باید آتشبس را یا با هر دو به عنوان دشمن مشترک تجمیع و طی قراردادی رسمی ثبت کنیم و تضمین بین المللی اخذ نماییم که در شرایط کنونی به نظر شدنی نیست. راه دوم، تفکیک اسرائیل از آمریکا و آتش بس تضمین شده با رژیم صهیونیستی، ضمن طرح شکایات بین المللی از این کشور و درخواست غرامت از ایالات متحده است.
چهارم؛ در هر صورت، جبهه اصلی و مهم جنگ در آسمان، در نهان پژوهی (اطلاعات و جاسوسی)، در ریز پرنده ها و خرابکاری، در ترور و سرقت اسناد، در هک و نفوذ سایبری، در جنگ روانی و فضاسازی رسانه ای، با هیچ آتش بسی پایان نخواهد یافت و بین ایران با رژیم صهیونیستی که از بهترین پشتیبانی و آموزشها برخوردار است سالها دوام می یابد.
برای این جنگ باید تمام مردم را در داخل و خارج کشور سرباز ایران بدانیم، به خوبی آموزش دهیم، به هوشمندی و توانایی آنها اعتماد کنیم و از قدرت و ابتکار و اتحادشان بهره بگیریم. اینگونه، هیچ دشمنی در زمین و آسمان ایران، در فضای حقیقی یا مجازی ایران لحظه ای احساس امنیت نمی کند و امکان حیات نخواهد داشت.