محمدعلی فیاضبخش - روزنامه اطلاعات: ترجیعبند ملالافزا و روحگزای همهسالهی این ایام. گویا امسال پژواکی بیش یافته و سوارانی پیش!:
از یکسو اربعین حسینی و مواکب و پیادگان و سواران؛ سیل دلدادگان و زائران؛ و از دگرسو خروش افاضات و حرص و جوش اضافات؛ که هان! ای روندگان رفیق و ای سائران طریق! به هوش! که اینهمه خرج و بَرج را خوشتر آن است که در فلان خانه- که دود مطبخش از آه است و آب خشکیدهاش در چاه- مصرف کنید و از اینهمه اسراف کم گذارید و نماز زیارت سوی قبلهای دیگر گزارید و هکذا !
ای به روی چشم! ای همهی دغدغهمندانِ مستمندان و شببیدارانِ ارامل و ایتام و صرفهجویان ریزههای نان و قطرات آب و …فیالجمله ای همهی کسان، که هرگاه نوبت آیینی مذهبی میرسد، تمام آیینهای طول سال خود را از یاد میبرید و یاد از بیوگان و بیسرپرستان میکنید؛ از شاخ آفریقا تا ناف اروپا !
… و اما بد نیست بدانید:
-اولاً حجم جمعیت مسیر بین نجف و کربلا را تنها ایرانیان پر نکردهاند و موکبهای پذیرایی را نیز به شرح ایضاً. لابد خرده بر هفتاد و دو ملّت از عاشقان حسین علیهالسلام دارید، که چرا بر مبنای محاسبات شما خرج نمیکنند و از قضا در همین یکجا نباید خرج و بَرجی آورند. لابد باید در گرمای راه و سیر سهروزهی پیاده، همچو بسیاری از شمایان که مسیرهای سیاحتی را در گرسنگی و پابرهنگی طی میکنید(!) طی کنند و هر بطری آب و هر قرص نان و هر وعده چاشت و هر ظرف غذای ظهر و شام را در پستویی ذخیره کنند مر بینوایانِ عالم و آدم را؛ عفو بفرمایید! بر این نسخهی شما نمیتوانند عمل کنند. خواهید گفت: پس نروند! اینجایش دیگر (با عرض معذرت) اصولا ربطی به شما، و صد البته ارتباطی به بنده ندارد.
به قول خودتان: دوّمن!: در بازگشت این زائران، اگر زحمتی نبود، تصادفی سری به زیارتقبولشان بزنید؛ معمولا خواهید دید که دست و جیب اینان چه بسا در طول سال برای همان مستمندان، گشادهتر از جود و سخاوت بنده و شما باشد.
سیّمن!: میفرمایید چرا از بودجهی بیتالمال؟ آری! با شما همداستانام. عجالتاً شما از سر مسئولیتشناسی و پاککردن مالتان از حقالناس، داوطلبانه برای خودروی دوم و سومتان بنزین آزاد بزنید و سهمیهی دولتیتان را به کسانی بدهید که خودروشان وسیلهی معاششان است؛ آنها هم قول میدهند سال آینده اربعینشان را کمخرج و بیبَرج برگزار کنند؛ قبول!؟
