سجاد تبریزی ـ روزنامه اطلاعات: طی چندین دهه گذشته شهرهای حاشیه تهران، حتی در استان البرز در معرض مهاجرت‌های گسترده بوده‌اند، مهاجرت‌هایی که عمدتا به دلیل نابرابری در توزیع امکانات اتفاق افتاد. تصور می‌شد این روند روزی متوقف شود و بالاخره سیاست‌ها بر توزیع مناسب امکانات و توسعه متوازن تغییر جهت دهد، اتفاقی که ظاهرا عکس آن در حال افتادن است و یکی از دلایل مهم آن واگذاری قدرت تقسیم اراضی به شوراهای شهر است.

شهرستان «باغستان» شهریار در غرب تهران یکی از نمونه‌های توسعه حاشیه‌نشینی حاصل از بی بند و باری در شوراهاست. سندسازی برای اراضی کشاورزی و باغات و به تبع آن خرد کردن آنها و در نهایت ساخت و سازهای بی‌حساب و کتاب، بی‌کیفیت و بی‌برنامه، زمینه‌ای برای ورود مهاجرانی را فراهم کرده که توان اجاره مسکن در پایتخت را ندارند، مهاجرانی که به امید زندگی بهتر، فقط در این منطقۀ رها شده، زنده هستند، در یک ناترازی مطلق.

سفری کوتاه به نصیرآباد، یکی از توابع باغستان شهریار واقعیت‌های غم‌انگیزی را برای گزارش نمایان کرد، از معدوم کردن باغات تا کمبود شدید فضای آموزشی.