عید غدیر، عیدی بسیار بزرگ و خاطرۀ عظیم تاریخی است؛ لذا در مضمون عید غدیر درسهایی وجود دارد که اگر ملت اسلام این درسها را به گوش جان بشنوند، حقیقتاَ از این روز بهره خواهند برد.
در واقعۀ غدیر، درسهای بزرگی وجود دارد. این واقعه جزو وقایع مسلم تاریخ اسلام است؛ این طور نیست که فقط شیعه حدیث غدیر را نقل کرده باشد، بلکه بسیاری از علما و محدثان اهل سنت، این حدیث و حادثه را نقل کرده اند. در این روز پیغمبر دست امیرالمؤمنین را بلند کرد و فرمود:«من کنت مولاه فهدا علی مولاه»؛ و بدین سان پیغمبر، امیرالمؤمنین را به جانشینی خود برگزید. باید معرفتی که در این کلام عمیق پیغمبر وجود دارد، درست فهمیده بشود.
پیغمبر برای این مبعوث شده بود که مردم را تعلیم دهد و تزکیه کند:«یعلمهم الکتاب و الحکمه و یزکیهم»؛ باید انسان ها هم آموزش داده شوند و هم تزکیه شوند، تا این کره خاکی و این جامعه بزرگ بشری بتواند مثل یک خانوادۀ سالم راه کمال را طی کند و از خیرات این عالم بهره مند شود. هدف همه نبوت ها و بعثت ها این است.
هر یک از انبیا که به نبوت مبعوث شدند، این اقدام بزرگ تعلیم و تربیت را تا حدی که امکانات زمان اجازه می داد، پیش بردند؛ اما دین خاتم و نبی خاتم باید این حرکت عظیم الهی را ابدیت ببخشد؛ چون پیغمبر دیگری مبعوث نخواهد شد تا بشر به آن سر منزل نهایی خود در این عالم که زندگی در کرۀ خاکی و در خانوادۀ بشری همراه با صلح و صفا و عدالت و بهره مندی از خیرات عالم است، نزدیک بشود و بالاخره به آن برسد. چگونه می شود بشریت را به آن سرمنزل نهایی نزدیک کرد؟  باید تعلیم و تربیت مستمرّی از موضع حکومت و قدرت سیاسی، آن هم از سوی کسی مثل پیغمبر، این جامعۀ بشری را به تدریج پیش ببرد و تربیت کند و ناهنجاری ها را در میان آنها کاهش دهد، تا بشریت بتواند به آن نقطه ای که شروع زندگی سعادتمندانۀ همه انسانهاست، که ما آن را دورۀ حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) می دانیم، برسد.
دوره ولی عصر (ارواحنافداه)، دورۀ پایان زندگی بشر نیست، بلکه دوره آغاز زندگی بشر است؛ زیرا حیات حقیقی انسان و سعادت حقیقی این خانواده عظیم بشری تازه شروع خواهد شد و استفاده از برکات و استعدادها و انرژی  های نهفته در این کرۀ خاکی برای انسان بدون ضرر،خسارت،نابودی و ضایع کردن ممکن خواهد شد. در دنیای امروز، بشر از چیزی استفاده می  کند، اما به چیز دیگری ضرر می زند. امروز نیروی اتم را کشف می کند، اما از آن برای نابودی انسان استفاده می کند؛ نفت را از اعماق زمین استخراج می کند، اما آن را در راه تضییع و تخریب محیط زیست انسان به کار می برد؛ کما این که در این صد سال اخیر این گونه بوده است. بشر نیروهای محرکه و انرژی های پنهان و قوۀ بخار و سایر نیروها را کشف می کند؛ اما انسان ها را به انواع  و اقسام گرفتاری های جسمانی دچار می کند. به بشر سرعت و سهولت داده می شود؛ اما خیلی چیزها مثل ارزشهای اخلاقی از او گرفته می شود. 
اما در دوران ظهور حضرت بقیه الله (ارواحنافداه) وضعیت این گونه نیست. بشر از خیرات عالم، از انرژی های پنهان و از نیروهای نهفته در طبیعت استفادۀ بی ضرر و بی خسارت می کند؛ استفاده ای که مایۀ رشد و پیشرفت انسان است. همۀ پیامبران آمده اند تا ما را به این نقطه برسانند. پیغمبر خاتم برای رساندن انسان ها به این نقطه، به مقتضای دین خاتم، باید چه کارکند؟ باید این تربیتی که او به انسان ها ارزانی کرده است، مستمر و طولانی باشد و چندین نسل را پی در پی شامل بشود. پیغمبر اکرم(ص) از دنیا خواهد رفت: «انک میت و انهم میتون»؛ پس باید کسی را نصب کند که بعد از خود او دقیقاً همان راه و همان جهت و همان شیوه ها را مورد استفاده قرار بدهد و او کسی نیست جز«علی بن ابیطالب». معنای نصب غدیر این است.
اگر درآن روز، امت اسلامی نصب پیغمبر را درست و با معنای حقیقی اش درک می کردند و تحویل می گرفتند و به دنبال علی بن ابی طالب(ع) راه می افتادند و این تربیت نبوی استمرار پیدا می  کرد و بعد از امیرالمؤمنین هم انسان های معصوم و بدون خطا، نسل های بشری را مثل خود پیغمبر، پی در پی زیر تربیت الهی قرار می دادند؛ بشریت خیلی زود به آن نقطه ای می رسید که هنوز به آن نرسیده است. علم و فکر بشری پیشرفت می  کرد، درجات روحی انسان ها بالا می رفت، صلح و صفا در بین انسان ها برقرار می شد و ظلم و جور و ناامنی و تبعیض و بی عدالتی از بین مردم رخت برمی بست. این که فاطمه زهرا(سلام الله علیها) که در آن زمان عارف ترین انسان ها به مقام پیغمبر و امیرالمؤمنین بود، فرمود اگر دنبال علی راه می  افتادید، شما را به چنین سرمنزلی هدایت می کرد و از چنین راهی می برد، به همین خاطر است؛ ولی بشر بسیار اشتباه می کند.
در تاریخ، اشتباهات بزرگ همیشه سرنوشت انسان ها را با مشکلات بزرگ دچار کرده است.
ماجرای سیر انسان در دوران نبوت نبی خاتم(ص)، ماجرای بسیار پرحادثه و مهم و حامل فلسفۀ بسیار عمیقی است که شایسته است مورد بررسی قرار بگیرد. امروز هم بشر باید همان حرکت و تلاش را انجام دهد. جوامع بشری، هرچه با عدالت و معنویت همراه بشوند و هرچه انسان  ها از رذایل اخلاقی؛ خودخواهی  ها، بداندیشی  ها، بددلی  ها، شهوترانی  ها و خودپرستی  ها دور بشوند، آن آینده نزدیک تر خواهد شد.
 بشر در طول تاریخ در کجراهه هایی قرار گرفته که او را از سر منزل نهایی بسیار دور کرده است.
امروزه انقلاب اسلامی فرصت دوباره ای است که به بشریت داده شده است. در دریایی متلاطم از امواج گوناگون مادی و نابودی ارزشهای اخلاقی و معنوی، ناگهان این کشتی نجات دهنده  با ناخدای اسلام و با رهبری قرآن ظاهر شده و انسان ها را به سمت خود دعوت کرده است. این یک حادثۀ کوچک نیست. یک ملت به این کشتی نجات چسبیده است و ملت های دیگر هم دیدند چگونه یک ملت می تواند با پیروی از سفینۀ نجات اسلام، از زیر بار حکومت زور و فساد طاغوت ها و مستکبران عالم نجات پیدا کند.
همه، به خصوص جوان ها بدانند که امروز آوازه و نشانه ها و انعکاس های بسیار مؤثر و کارآمد فریاد انقلاب در دنیا بسیار عمیق شده است. البته از مخالفانی که از فریاد اسلام به وحشت افتاده اند، انتظاری جزاین نیست که عکس این بازتاب های جهانی را منعکس کنند. لیکن حقیقت قضیه این است که تا اعماق جان انسان ها، در چهار گوشه عالم ــ نه فقط در دنیای اسلام ــ بازتاب حرکت ملت ایران منعکس شده است. 
در بسیاری از کشورها جوان ها به ندای اسلام دل بسته اند؛ اما تا قبل از انقلاب اسلامی این دلبستگی وجود نداشت و این تداوم راه غدیر است. این مطرح کردن یک خط روشن برای بشریت است، تا در سایۀ این خط روشن، هر چه زودتر به سرانجامی که همه پیغمبران مژده آن را داده  اند (روز نجات)، برسند. 
امروز همه ما در قبال مسألۀ غدیر مسؤولیم. مسؤولان کشور باید سعی کنند اعمال و رفتار و حرکات و سکنات و برنامه ریزی هایشان را به گونه ای تنظیم کنند که با هدف های اسلام که همان هدف های غدیر است، منطبق باشد. اگر چه همۀ دنیا، به خصوص کمپانی های صهیونیستی و قدرتمندان و زرسالاران عالم ناراحت بشوند و هجمۀ تبلیغاتی راه بیندازند. پایۀ انقلاب مستحکم است و این طوفان ها نمی تواند آن را متزلزل کند. از چه می ترسند؟ ملاحظۀ چه چیزی را می کنند؟ بعضی ها در برنامه ریزی هاشان، در اجراهاشان، در تصمیم گیری هاشان، در حرف زدن هاشان، در موضعگیری هاشان، دائماً مواظب اند که نکند فلان رادیوکه به فلان دستگاه جاسوسی وابسته است، علیه این صحبت یا علیه این شخص حرفی بزند. 
امروز پیام اسلام، پیام جذابی است. پیام ما، پیام عدالت است. پیام ما، پیام نجات انسان ها و نجات همه جوانهاست. نسل جوان در دنیای امروز، غرق در بدبختی ونابسامانی، رنج ها و فشارهای روحی و عصبی و ابهام درآینده است و این به خاطر دوری از معنویت است.
مسؤولان، به نام اسلام، برای اسلام و با پیام اسلام، شجاعانه، قدرتمندانه و بدون ملاحظۀ این و آن، موضعگیری کنند، حرف بزنند و عمل کنند. مردم عزیزمان هم، به خصوص جوان ها، بدانند این راهی که اسلام و قرآن و خط غدیر ترسیم کرده، راهی روشن است؛ راهی که با استدلال و فلسفه مستحکمی ترسیم شده و روندگان بسیار بزرگ و عظیم المنزلتی پیدا کرده است. 
خوشبختانه امروز این راه در دنیا مطرح است و دیگر ما در تنهایی و عزلت نیستیم؛ بلکه در مرکز و محور توجه مردم جهان، به خصوص کشورهای اسلامی هستیم. راه ما خوش عاقبت و روشن است و باید با تلاش مسؤولان و پشتیبانی قشرهای مختلف مردم، قدم به قدم این راه را طی کنیم و پیش برویم. این راه کوتاه مدت نیست و همان راهی است که بالاخره به نجات بشریت منتهی خواهد شد و ان شاءالله زمینه های ظهورمهدی موعود (صلوات الله علیه و عجل الله فرجه) را فراهم خواهد کرد.

 «۲۴ / ۱۲ / ۱۳۷۹»