به نظر میرسد سازمان نظام روانشناسی و مشاوره باید بیش از آنکه به دنبال بودجههای دولتی باشد، به دنبال احیای ظرفیت اعضا و اعتباربخشی به تشکلهای آنان باشد.
مجوزهای صادره در سازمان نظام، محدود به پروانه اشتغال و مجوز مراکز روانشناسی است؛ در حالیکه قرار نیست فعالیتهای روانشناسی تنها به این دو مورد محدود شوند.
در یک دههی اخیر، روانشناسان برای اعتبار حقوقی فعالیتهای خود ناچار بودهاند از مسیرهای پیچیدهای همچون ثبت شرکت، انجیو، انجمن و پیگیریهای طاقتفرسا از نهادهای مختلف اقدام کنند و در نهایت نیز این نگرانی را داشتهاند که آیا فعالیتشان از اعتبار لازم در دنیای روانشناسی و مشاوره برخوردار است یا خیر.
مجوزهای سازمان نظام باید بر اساس خدمات مورد نیاز جامعه، به تعدد و تنوع عناوین لازم برسد تا روانشناسان برای رسمیتبخشی به فعالیتهای خود، سرگردان ادارات نشوند. جدای از پروانهی اشتغال و مجوز کلینیک، برخی از این مجوزها یا تمهیدات برای تسهیل دریافت مجوز از نهادهای مربوطه میتواند به شرح زیر باشد:
- مجوز فعالیتهای آموزشی در شبکههای مجازی
- مجوز کانونهای آموزشی برای فعالیتهای گروهی روانشناسان و مشاوران
- مجوز کانونهای پژوهشی برای بهرسمیتشناختن تشکلهای پژوهشی
- مجوز مربیگری مهارتهای زندگی برای روانشناسان و مشاوران مدارس
- مجوز مشاورهی درسی برای دورهی پیش از کنکور
- مجوز خیریه برای تشکلهایی که در حوزهی سلامت روان فعالیت عامالمنفعه دارند
- مجوز خبرگزاریهای روانشناسی برای انعکاس اخبار سلامت روان در کشور
- و سایر مجوزها در حوزههای ورزشی، شغلی و موارد مشابه که میتوان با کارشناسی دقیق به آنها پرداخت.
- پیشتر در مورد چهارده چشمانداز راهبردی در سند چشمانداز خود نیز صحبت کردهام که نیمی از آن وابسته به بودجههای دولتی نیست.
- شاید در شرایط تحریم، دریافت بودجه از نهادها کار دشواری باشد، اما پیگیری برای اخذ موافقتنامهها و تسهیل اعتباربخشی به فعالیت روانشناسان و مشاوران کار سختی نیست.
- به روانشناسان و مشاوران اعتبار دهید تا ببینید چگونه امید و سرزندگی را به فضای جامعه بازمیگردانند.
سید مهدی طباطباییفر
کاندیدای دکترای تخصصی مشاوره
نامزد انتخابات شورای مرکزی (رشتهی مشاوره)
انتخابات سازمان نظام روانشناسی و مشاوره
