ارمغان زمان فشمی - ضمیمه جامعه روزنامه اطلاعات| بعضیها میگویند بچههای امروزی با بچههای نسلهای قبلی تفاوت دارند، برای خودشان تصمیم میگیرند و کار خودشان را میکنند، زیر بار حرف زور نمیروند، درکشان از سنشان بیشتر است، حریم شخصیشان را میشناسند و از آن دفاع میکنند، باهوشترند و اطلاعات عمومی زیادی دارند.
شاید پیشرفت دانش و تکنولوژی و آسانتر شدن دسترسی به اطلاعات گوناگون، این تفاوت را ایجاد کرده باشد، اما به گمان من، دلیل اصلی تفاوتهای نسل جدید، برخورداری آنها از والدینی آگاه است که نخواستند کاستیهای کودکی خود را به فرزندانشان منتقل کنند، پدران و مادرانی که اهل جستجو و مطالعه بودند و میدانستند که درباره خود آنها چه اشتباهاتی اتفاق افتاده و میخواستند که این اشتباهات را در برابر فرزندانشان تکرار نکنند.
با این حال، داستان شکاف نسلها همواره وجود داشته و دارد و خواهد داشت. همانطور که امروز، خیلی از پدربزرگها و مادربزرگها بلد نیستند با دستگاه عابربانک کار کنند و خیلی از پدرومادرها نمیتوانند خرید اینترنتی انجام بدهند، جوانترها هم ممکن است بعدها نتوانند بهراحتی از تکنولوژیهای آینده استفاده کنند. با افزایش سن، میزان و تمایل یادگیری در بسیاری از افراد کاهش مییابد و هر نسل، خواهناخواه از برخی امکانات نسلهای بعدی محروم خواهد ماند.
به همین ترتیب، دغدغهها و طرز فکر هر نسل با نسلهای قبل و بعد از خود تفاوت دارد؛ زیرا هریک در معرض رویدادهای متفاوتی قرار گرفته و با دانش و دیدگاه متفاوتی بزرگ شده است.
در مقیاسهای کوچکتر، این تفاوتها مشکلاتی میان اعضای خانواده و فامیل به وجود خواهد آورد. در مقیاس بزرگتر، این تفاوتها اشکالات بزرگتری در جامعه ایجاد خواهد کرد.
بنابراین، همانطور که والدین امروزی تصمیم گرفتند با فرزندانشان به شکل متفاوتی رفتار کنند و نسلی مطالبهگر و اهل مطالعه بار بیاورند، در مقیاس بزرگتر، تصمیمگیران مسایل کلان مملکت نیز باید متوجه باشند که با نسلی جدید و متفاوت روبهرو هستند.
باید پای حرفها و درددلهای جوانان بنشینیم و آنها را در تصمیمگیریها مشارکت دهیم تا بتوانیم به سمت برآوردن خواستهایشان حرکت کنیم و جامعهای شادابتر و موفقتر داشته باشیم.
