سید مسعود رضوی - روزنامه اطلاعات: یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، روایت تازه‌ای از اختلاس نفت ایران، یعنی فروختن نفت و پس ندادن پول آن مطرح کرده و اظهار تأسف نموده که بعد از تجربه ب.ز، حالا «ح.ا» هم مقادیر معتنابهی اموال ملت را به دلار برده و خورده و در امارات متحده عربی، در حال گذراندن عمر است! 

از ماجرای چای دبش تا بانک آینده و نفت سیاه، ظاهراً ـ و باطناً ـ دیگر حساسیتی در افکار عمومی و مسئولان باقی نیست که بخواهیم به طور جدی و پیگیر، این مسائل و موضوعات را دنبال کنیم. تلقّی جامعه این است: ادغام بانک آینده در بانک ملی، بیانگر سیاستی بود که برای برخورد با این مفسدان اتخاذ می‌شود، اما در قبال فاسدان و کاسبان بی‌انصاف نفتی چه تدبیری هست و چه ادغامی ممکن خواهد بود؟

رسانه‌ها و فضای مجازی، با محدودیت در بیان و کمبود مدارک و منابع مستقل روبرو هستند. افشاگری هم تاوان دارد. شاید تنها قوه قضائیه و قضات شجاع و ارجمند بتوانند با بخشی از این افراد و تبهکاران برخورد کنند و اندکی از اموال غارت شده را به مردم و مملکت بازگردانند.

هیچ راهی نیست که مثلاً بفهمیم شرکت‌های صوری و صرافی‌های دبی و شارجه با چه ترفندهایی پولشویی می‌کنند و خالصه اموال وارداتی و صادراتی ایران، به نام تحریم و دور زدن آن، چند درصد آب می‌رود یا احیاناً، ناپدید می‌شود! به نظرم وزارت اطلاعات باید بهترین نیروها را برای شناخت و افشای این جریان به کار بگیرد و از رسانه‌های مستقل و قوه قضائیه و ریاست محترم و مصمم آن، برای همکاری و رسیدگی سریع و قاطع یاری بخواهد.

در کشورهای شرقی آسیا، آنها که پیشرفت و شکوفایی را تجربه کرده‌اند، درصدی از این اختلاس‌ها و خطاها، اگر موجب خودکشی بر اثر بی‌آبرویی نشود، موجب استعفا و پیگیری دقیق خواهد شد. رسانه‌ها هم پوست از سر متخلف می‌کنند. 

علت پیشرفت فوق‌العاده در کشورهایی همچون چین و کره جنوبی، بی‌تردید نظم آهنین است در تقابل با فساد در عین حفظ آزادی رسانه و امکان برابر برای کار و نوآوری و بهره‌وری. دولت و حکومت، بستر را آماده می‌کنند تا بهترین نیروها کار را پیش ببرند. در چین البته رسانه‌ها کنترل می‌شوند، اما فساد هم تاوان سنگین دارد و غالباً اگر از مقامات ذینفوذ باشند، محاکمه و اعدام می‌شوند.
چین در حال تبدیل شدن به یک ابرقدرت کم نظیر است که هم نظام حکومت متمرکز دارد و هم از مزایای نظام جهانیِ بازار آزاد با دقت بهره می‌گیرد. ایران نیز می‌تواند هرآینه عزم برکناری مدیران ناکارآمد و حذف مفسدان و دلالان اختلاسگر را در دستور کار قرار دهد؛ شبکه‌ای که از نفت تا چای و بانک و ارز و آب و خودرو را زمینگیر کرده است.

جریانی که فرش‌های نفیس و نذورات برای صحن و بارگاه سید و سالار شهیدان(ع) ارسال می‌کند، اما در شمال شهر، مال و بازارهایی مثل لاس‌وگاس برپا کرده و با کیاستی سودورزانه و ضد سیاست ملی، ارزش پول ملی ایران را با پاساژمال لگدمال می‌کند! 

به صدر سخن برمی‌گردم. اگر نمی‌خواهید یا نمی‌توانید برخورد کنید یا جلوی این فسادهای بزرگ را بگیرید، لطفاً خاموش باشید. و بیش از این، حال و احوال مردم را ناخوش و ناگوار نکنید. بار سنگین زندگی برای ملت بزرگ و نجیب ایران به قدر کافی سنگین هست. همین مقدار کافی است اگر سخن سنج بشنود و عزم کند.

به قول حضرت حافظ:

گفتگو آیین درویشی نبود 
ورنه با تو ماجراها داشتیم