روزنامه فرهیختگان نوشت: قالیباف در مواجهه با مجلس کار دشواری در پیش دارد. فاصلهگذاری با دولت در عین همراهی تنها اقدامی نیست که او باید انجام دهد. رئیس مجلس با گروهی رادیکال در مجلس مواجه است که در تقابل با دولت و در ادامه تسویهحسابهای سیاسی خود با دولت چهاردهم به دنبال تند کردن فضای سیاسیاند و از هر بهانهای برای تاخت به دولت استفاده میکنند و اگر مجلس همراستا با دولت حرکت کند آن را به زدوبند سیاسی و حمایت بیچون و چرا از دولت متهم میکنند.
قالیباف در مواجهه با این گروه نیز میبایست مرزگذاری داشته باشد و از افتادن بهارستان در دام رادیکالیسم و تقابل با دولت نیز جلوگیری کند، آن هم در عین اینکه در مسیر میانهروی با دولت حرکت میکند.
اظهار نظر صریح قالیباف در این مورد که انتصاب ظریف برخلاف قانون است آن هم در شرایطی که از زمان تشکیل دولت، مجلس بیشترین همراهی را با دولت داشته، به رئیس مجلس کمک کرد تا بتواند فاصلهگذاری با دولت داشته باشد. قالیباف با این موضعگیری نشان داد مجلس قصد ندارد وکیلالدوله باشد و در مواردی که اقدامی برخلاف قانون باشد، حتی اگر خواست دولت باشد آن را صراحتا اعلام میکند،
این موضعگیری به او کمک کرد تا نشان دهد ضمن اینکه در راستای وفاق به دنبال کمک به دولت است اما لزوما شریک سیاسی پزشکیان نیست، در عین اینکه نباید در دام تندروهای مجلس که هنوز رقابتهای انتخاباتی را ادامه میدهند، بیفتد.