همین چند روز پیش بود که  تیم ملی   فوتبال نوجوانان  ایران در مسابقات آسیایی در همان مرحله مقدماتی با کسب چند نتیجه ضعیف از گردونه مسابقات حذف شد تا باردیگر شاهد فاجعه‌ای دیگر 
در فوتبال باشیم.
همان روز به اضافه روز بعد، مسئولان این ناکامی بلا فاصله در رسانه ها آفتابی شدند وحرف های تکراری را مجددا تکرار کردند.
حرف این بود، به دنبال دلایل ناکامی خواهیم رفت.اما پیگیر های در حد حرف باقی ماند چون عادت نداریم دلایل نا کامی موشکافی شود. قطعا کسی دنبال پیگیری نخواهد رفت، چون خیلی، دیر شد و همه چیز در ردیف فراموشی قرار گرفت.نمونه آن تیم امید است.
نزدیک به نیم قرن است که تیم امید از راهیابی به المپیک محروم مانده است.هر بار آقایان وعده پیگیری دلایل ناکامی را دادند، اما آب از آب تکان نخورده است.حکایت تیم نوجوانان هم می رود کنار دست پرونده تیم امید خاک بخورد، چون اراده ای وجود ندارد وخود آقایان خوب می دانند، چه دسته گلی آب داده اند!
آب از سرچشمه گل آلود است! زمانی‌که در انتخاب یک تیم قوی ازشایسته‌سالاری فاصله گرفته شود، شک نداشته باشید که آب گل‌آلود خواهد شد.