مراسم یادبود دومین سالگرد درگذشت عماد افروغ، استاد فقید جامعهشناسی دانشگاه تهران، دوشنبه ۲۵فروردین، به همت پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، با همکاری انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، در سالن شهید آوینی پژوهشگاه برگزار شد. این مراسم با پخش گفتاری از سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همراه بود.
به گزارش روابطعمومی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، در ابتدای این مراسم، مهدی شقاقی معاون پژوهشی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات گفت: پژوهشگاه از سال گذشته حرکتی جدی برای تجلیل از مفاخر علمی و فرهنگی کشور آغاز کرده
است.
نخستین گام این مسیر، با دیدار و تکریم از مقام علمی دکتر محسنیانراد، استاد برجسته علوم ارتباطات، برداشته شد.
وی افزود: در ادامه این مسیر، امروز برای بزرگداشت استاد فقید، دکتر عماد افروغ گرد هم آمدهایم تا ضمن گرامیداشت یاد و نام او، اندیشهها و آثارش را بار دیگر مرور کنیم.
شقاقی همچنین از تأسیس «هسته فکری دکتر عماد افروغ» در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات خبر داد و هدف از این اقدام را بازنشر و معرفی میراث علمی و فرهنگی این متفکر برجسته به جامعه بیان کرد .
در ادامه، پدرام جوادزاده، عضو هیأت علمی پژوهشگاه و دبیر هسته فکری دکتر عماد افروغ، گزارشی از فعالیتهای علمی و فرهنگی این هسته ارائه داد.
علی ربیعی، مشاور و دستیار اجتماعی رئیسجمهوری هم در این مراسم اظهار کرد: عماد افروغ، هم در عرصه نظریهپردازی درخشید و هم در منش و شخصیت فردی خود نمونه بود.
او ادامه داد: برخی استادان تنها به تدریس و انتقال دانش اکتفا میکنند؛ گروهی دیگر دغدغه حل مسأله دارند و بعضی صرفاً به توصیف و نقد وضعیت موجود میپردازند. اما دکتر افروغ در عین آنکه منتقد بود و به مسألهشناسی میپرداخت، عمق مسائل را با بصیرتی دقیق درک میکرد.
ربیعی با تأکید بر تأثیرگذاری گسترده افروغ در حوزه علوم اجتماعی گفت: او این حوزه را از انزوا خارج کرد و افقی نو بر آن گشود. مرحوم افروغ هرگز در چارچوبهای تنگ نظریهها محدود نماند و با رویکردی درونگفتمانی، به نقد سازنده و عمیق پرداخت.
علیرضا شجاعیزند، دانشیار گروه جامعهشناسی دانشگاه تربیت مدرس نیز در این مراسم با انتقاد از کمتوجهی به دستگاه فکری دکتر افروغ اظهار کرد: اندیشههای او، بهویژه آنچه درباره معضلات و چالشهای امروز جامعه بیان کردهاست، کمتر از آنچه شایستهاش بود مورد توجه قرار گرفتهاست.
او با اشاره به تأسیس هسته فکری دکتر افروغ در پژوهشگاه، آن را روزنهای برای بازخوانی منظومه فکری وی دانست و گفت: افروغ از «ابژه» کردنِ موضوعات و چهرههای تأثیرگذار ابایی نداشت. حتی اندیشههای خودش را نیز در معرض نقد قرار میداد، چرا که اهل تأمل و گفتگو بود.
شجاعیزند تأکید کرد: «دین» در اندیشهِ افروغ، دینِ زندگی بود؛ از نظر این استاد فقید، دین در متن زندگی بود نه امری در حاشیه؛ حتی نواندیشی و دینداری را نیز در کنار هم میدید. لذا دوگانهها را در کنار هم قرار میداد و نگاه او جنبه تعاملی میان دوگانهها داشت.
در ادامه زهرا کاظمپورفرد، همسرِ عمادافروغ، طی سخنانی به ذکر خاطرات و بخشی از سلوک فردی و اجتماعی و علمی این استاد فقید پرداخت.
مسعود کوثری، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران هم در سخنانی به شخصیت و اندیشه عماد افروغ پرداخت و گفت: افروغ علاقهای عمیق به علی شریعتی داشت و بهگمان من، اگر شریعتی در قید حیات بود، شاید از افروغ بهعنوان ابوذر زمانه یاد میکرد.
وی تصریح کرد: افروغ شخصیتی بود که میان اندیشه و عمل پیوندی آشکار برقرار کرد و به آنچه میاندیشید، در رفتار و کنش اجتماعیاش نیز منعکس میشد.
شما چه نظری دارید؟