به نظر میرسد که محمدرضا فرزین، در مقام رئیسکل بانک مرکزی، کوشیده با ابزارهایی، چون مرکز مبادله، حذف نیما، بازار ارز تجاری و حراجهای سکه، بازارها را کنترل کند. اما تجربه دو سال اخیر نشان میدهد که بدون انضباط مالی دولت، اصلاح ناترازی بانکها و کاهش کسری بودجه، این ابزارها بیشتر نقش «مسکِن» دارند تا درمان.
حذف چهار صفر نیز در بهترین حالت، تغییر ظاهری پول ملی است و در غیاب اصلاحات بنیادی، نمیتواند به بهبود پایدار قدرت خرید منجر شود.
ابقای فرزین در دولت چهاردهم، نشاندهنده اعتماد سیاسی به اوست، اما در میدان اقتصاد، اعتماد بازار با اعداد و نمودارها سنجیده میشود و اینجا، ارقام حرفهای دیگری میزنند و این ارقام نشان از آشفتگی در تقریبا تمام بازارهای سرمایهای کشور دارد.
مشروح این خبر را اینجا بخوانید.
