نرگس جاجرودی
منبع: ایندیپندنت فارسی
۱۱ گیاه در رژیم غذایی خود بگنجانید
افرادی که تنوع گیاهان در رژیم غذاییشان کمتر است، سطح کلسترول «اچدیال» خونشان، که «کلسترول خوب» شناخته میشود، پایینتر است، سطوح پایینتر این نوع کلسترول میتواند احتمال بروز مشکل قلبی یا سکته را بیشتر کند
خوردن پنج میوه و سبزی در روز ممکن است کافی نباشد، پژوهشها نشان میدهند افرادی که روزانه ۱۱ گیاه متفاوت میخورند سالمترند.
پژوهشگران دریافتند که در بریتانیا افراد روزانه به طور میانگین، هشت گیاه مختلف، شامل ادویهها و روغنهای بر پایه چربی میخورند، در حالی که برخی تنها دو نوع گیاه در روز میخورند.
اما خوردن طیف متنوعتری از غذاهای گیاهی مانند میوهها، سبزیجات، حبوبات و گیاهان معطر با سلامت بهتر قلب و سوختوساز بدن مرتبط است.
پژوهشگران دریافتند که یک رژیم متنوع، سطح کلسترول، شاخصهای قند خون، کیفیت کلی رژیم غذایی و دریافت مواد مغذی کلیدی شامل فیبر، ویتامینها و مواد معدنی را بهبود میبخشد.
اماراهنماییهای تغذیهای کنونی در بریتانیا اغلب بر کمیت تاکید دارند، مانند «پنج وعده در روز» برای میوهها و سبزیجات
«یافتهها نشان میدهند که تنوع غذایی در میان تمام گروههای غذایی بر پایه گیاه، ممکن است به همان اندازه برای بهبود کیفیت رژیم غذایی و کاهش خطر بیماریهای قلبیـمتابولیکی مهم باشد.»
محققان در پیمایشی داده های بیش از ۶۷۰ بزرگسال را بررسی کردند.شرکتکنندگان در این پیمایش براساس تعداد گیاهان متفاوتی که میخوردند به سه گروه تقسیم شدند
افراد در گروه با تنوع کم، روزانه حدود ۵.۵ نوع غذای گیاهی مختلف میخوردند، گروه با تنوع متوسط ۸.۱ نوع، و کسانی که در گروه با تنوع بالا بودند تقریبا ۱۱ نوع غذای گیاهی مختلف را در رژیم روزانهشان داشتند.
آزمایشهای خون نشان دادند افرادی که تنوع گیاهان در رژیم غذاییشان کمتر است، [سطح] کلسترول «اچدیال» [خونشان]، که «کلسترول خوب» شناخته میشود، پایینتر است. سطوح پایینتر این نوع کلسترول میتواند احتمال بروز مشکل قلبی یا سکته را بیشتر کند.
آنها همچنین دریافتند که با هر یک واحد افزایش در تنوع گیاهی، غلظت هموگلوبین گلیکوزیله (HbA۱C)، که نشانگر قند خون است، پایینتر است.
با این حال، این پژوهش همچنین دریافت، افرادی که انواع مختلفی از گیاهان میخورند به طور کلی سبک زندگی سالمتری دارند.
برای مثال، تنها ۶ درصد از افراد گروه پرتنوع سیگار میکشیدند، در حالی که این رقم در گروه کمتنوع ۳۰ درصد بود.
آنها همچنین شکر کلی بیشتری مصرف کرده بودند که احتمالا به دلیل مصرف بیشتر میوهها و آبمیوهها بود. اگرچه شکر اضافی ممکن است تاثیرات منفی بر سلامت داشته باشد، اما میوهها، مواد مغذی مفید اضافی مانند فیبر و آنتیاکسیدانها را فراهم میکنند که ممکن است به خنثی کردن این تاثیرات بر قند خون و سلامت کلی کمک کند.
پژوهشگران دریافتند که سبزیجات، بزرگترین سهم (۲۱ درصد) را در تنوع رژیم داشتند، پس از آن چربیها و روغنهای گیاهی (۱۸.۸ درصد) و سپس میوهها (۱۷ درصد) قرار گرفتند.
محققان می گویند علاوه بر میوهها و سبزیجات، حبوبات، مغزها، دانهها، گیاهان معطر و ادویهها منابع عالی غذایی گیاهی به شمار میروند که میتوانند به ما کمک کنند تنوع گیاهی بیشتری به رژیم خود اضافه کنیم
بنیاد تغذیه بریتانیا تاکید میکند که بزرگسالان باید روزانه ۳۰ گرم فیبر مصرف کنند، تقریبا همان مقداری که میتوان با خوردن پنج وعده میوه و سبزیجات در روز، یا با خوردن ۳۰ نوع گیاه در هفته (شامل مغزها، دانهها، حبوبات و ادویهها علاوه بر میوهها و سبزیجات) دریافت کرد.
کیم پیرسون، که متخصص تغذیه و کاهش وزن است می گوید: «به جای تمرکز صرف بر کمیت، مثل اینکه هدف فقط پنج وعده در روز باشد، باید به تنوع هم فکر کنیم. میدانیم که خوردن طیف وسیعتری از غذاهای گیاهی، دامنه گستردهتری از مواد مغذی را فراهم میکند و سلامت روده را حفظ میکند. این مطالعه نشان میدهد که این موضوع چگونه میتواند بر شاخصهای سلامت متابولیک مانند تعادل قند خون و سطح چربی خون نیز اثر بگذارد.
رازهای پنهان سکنجبین در طب سنتی
سکنجبین از اشکال مهم دارویی در طب سنتی ایران است که از سرکه و عسل یا شکر به عنوان اجزای پایه و انواع اجزای افزودنی دیگر در تهیه آن استفاده میشود و در خصوص کاربرد سکنجبین در طب سنتی هم باید بگوییم که این فرآورده از منظر منابع طب سنتی ایران دارای کاربردهای فراوان در حفظ سلامتی و درمان بیماریها بوده است.
روش تهیه سکنجبین؛ از سرکه و عسل تا انواع دارویی معمولیترین روش ساخت سکنجبین چنین است که ابتدا یک جز سرکه، ٢ جز عسل و ۴ جز آب را در یک ظرف ریخته و با حرارت ملایم جوشانده و مرتب کف آن را میگیرند تا حجم مایع به یک چهارم یا یک پنجم حجم اولیه برسد و به قوام بیاید. با تغییر نسبتهای سرکه و عسل، انواع متفاوت سکنجبین ساده با خواص متفاوت تهیه میشود و برای بخش ترش میتوان از انواع سرکههای انگوری، سرکه سیب و سایر سرکهها یا از تمر هندی، آبلیمو، آب نارنج و غیره استفاده کرد و برای بخش شیرین نیز میتوان از عسل، شکر سرخ و شکر سفید بهره برد.
سکنجبین؛ از رفع تشنگی تا تقویت قلب و معده
سکنجبین تشنگی را برطرف میکند و باعث سکون صفرا میشود. همچنین سکنجبین کام و دهان را مرطوب نگه میدارد و انسداد عروق کبد را باز میکند. البته از مضرات آن هم نباید غافل شد و باید بدانیم که مصرف خود سکنجبین دارای محدودیتهایی است که این محدودیتها در افراد با مزاج سرد مهمتر است، یعنی مصرف طولانی مدت آن در بیماریهای سرد اعضایی مانند رحم، معده و تارهای عصبی مضر است. همچنین انواعی از سکنجبین که مزه ترش آنها غلبه دارد، باعث تحریک سرفه شده و به ریه آسیب میزند.
با افزودن چند بذر در حین جوشیدن سکنجبین، سکنجبین بذوری ساخته میشود که باعث دفع بلغم میشود (مانند افزودن بذر کرفس و رازیانه به همراه انیسون و کاسنی). همچنین با افزودن افتیمون، سکنجبین برای درمان افسردگی، اضطراب و وسواس مفید بوده و افزودن گلاب و آب به شیرین آن جهت تقویت قلب، معده و کبد مفید است.
سکنجبین انواع مختلفی دارد که شامل زرشکی، عنابی، بهی، بذوری، افیمونی، ساده، اناری، نارنجی، عنصلی (حاوی پیاز عنصل)، حاوی سیب، تمر هندی و غیره بوده که هرکدام از آنها دارای کاربردهای متنوع و مفید هستند. سکنجبین یکی از بهترین نوشیدنی ها برای رفع تشنگی و عطش است و به بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک میکند، همچنین انسداد کیموس را برطرف کرده و هضم غذا را تسهیل مینماید. این نوشیدنی سنتی مجاری صفراوی و کبد را تقویت کرده و باعث کاهش صفراوی شدن بدن میشود و سکنجبین دهان و کام را مرطوب نگه میدارد و از خشکی آن جلوگیری میکند. انواع بذوری آن برای دفع بلغم و رطوبتهای اضافی مفید است و با افزودن گلاب و شیرینسازها میتواند قلب و معده را تقویت نماید. انواع حاوی افتیمون در بهبود حالت روحی و کاهش اضطراب و افسردگی مؤثر هستند. ترکیبات سرکه و عسل در سکنجبین خاصیت ضد التهاب و ضدعفونیکننده دارد و به تنظیم مزاج و تعادل صفرا کمک میکند.
علاوه بر این، خواص دارویی آن بسته به افزودنیها متنوع است و میتواند در دفع بلغم، تقویت اعصاب، تقویت معده و کبد و بهبود سرفه و مشکلات تنفسی مؤثر باشد. باتوجه به خواص فراوان، سکنجبین به عنوان یکی از مهمترین نوشیدنی های سنتی در ایران و سایر کشورها مورد توجه قرار گرفته است، ولی همواره باید در مصرف آن احتیاط نمود و محدودیتهای آن را رعایت کرد.
حساسیت دندانی چیست و چرا ایجاد میشود؟
حساسیت دندان (dentin hypersensitivity)عارضهای است که در آن دندانها در مقابل گرما، سرما، جریان هوا یا نور درد میگیرند. این عارضه شایعی است که حدود ۱۰ تا ۳۰ درصد مردم دنیا را درگیر خود کردهاست.
بر اساس مقالهای که به تازگی در این رابطه در وبسایت سلامت «هلث» منتشر شده است، بروز این عارضه علتهای مختلفی دارد. تاج دندان یا همان بخشی که از لثه بیرون است، یک پوسته بیرونی سخت دارد. ریشه دندان که درون لثه قرار دارد هم از پوششی برخوردار است که به آن «سمنتوم» میگویند. زیر همه این لایهها، مادهای است که مجاری و تونلهای میکروسکوپی به نام «میکروتوبل» دارد. وقتی بخش مینای دندان یا سمنتوم آسیب ببیند یا لثه دچار فرسایش شدید شود، این آسیب از طریق میکروتوبلها به عصب و ریشه دندان میرسد. در نتیجه، فرد حتی با یک قهوه نوشیدن ساده، درد را تجربه میکند.هرچیزی که به مینای دندان یا سمنتوم آسیب برساند، میتواند منجر به حساسیت دندانی شود. علتهای رایج عبارتند از:
خرابی دندان: یعنی دندان سوراخ شود یا بخشهایی از مینای دندان آسیب ببیند. در نتیجه لایه زیر مینا در معرض آسیب قرار گرفته و حساسیت دندانی و درد ایجاد میشود.
پوسیدگی مینای دندان: اسیدها یموجود در غذاها به مرور زمان میتوانند مینای دندان را وارد فاز فرسایش کنند.
آسیب ناشی از صدمات دهانی: مینای دندان در اثر آسیبهای ایجاد شده از سوی نیروهای فیزیکی آسیب ببیند. در نتیجه داخل دندان حفرههایی ایجاد میشود.
تحلیل رفتن لثه: بالا رفتن سن، عوامل ژنتیکی و بیماریهای پیشرفته لثه میتوانند باعث شوند که بافت لثه تحلیل برود و در نتیجه، لایههای زیرین و ریشه دندان در معرض آسیب قرار میگیرد.
ترمیمهای دندانی که به مرور زمان آسیب دیدهاند، شکستگی دندان، درست مسواک نزدن، برخی محصولات بهداشت دهان و دندان که شامل ترکیبات اسیدی بالا هستند و غذاهای اسیدی از دیگر عوامل بروز حساسیت دندانی هستند.
برای درمان این عارضه، پیشنهاد شده است که از خمیردندانهای ضدحساسیت استفاده شده و دهان را با دهانشویههای حاوی فلوراید و آب نمک شستشو دهند. پزشکان در مطب با استفاده از برخی محصولات مثل ژلهای فلورایدی یا با انجام فرآیندهایی مثل مسدود کردن کانالهای عصبی یا جراحی لثه میتوانند به بهبود این عارضه کمک کنند.
زایمان پیش از ۱۲ سالگی احتمال ابتلا به برخی بیماریها را افزایش میدهد
پژوهشی جدید نشان داده است زنانی که پیش از سن ۲۱ سالگی زایمان میکنند، دو برابر بیشتر احتمال دارد به دیابت نوع ۲، نارسایی قلبی و چاقی مبتلا شوند. یافتههای این پژوهش همچنین نشان میدهد احتمال بروز اختلالهای شدیدی که بر سوختوساز بدن تاثیر میگذارد در این زنان چهار برابر بیشتر است. همچنین دخترانی که پیش از ۱۱ سالگی وارد دوره بلوغ میشوند نیز با همین خطرات روبهرو خواهند بود.
با وجود اینکه از زنان هنگام دریافت مراقبتهای پزشکی، معمولا درباره سابقه قاعدگی و زایمان سوال میشود، این اطلاعات بهندرت در مراقبتهای خارج از [حوزه زنان و زایمان] لحاظ میشود.
«این عوامل خطر، چه مثبت چه منفی، آشکارا بر انواع بیماریهای مرتبط با افزایش سن تاثیری قابلتوجه دارند و باید در بستر کلیتر سلامت عمومی در نظر گرفته شوند.»
این پژوهش همچنین نشان میدهد که زایمان و بلوغ دیرتر بهطور ژنتیکی با طول عمر بیشتر و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای مرتبط با افزایش سن، مانند دیابت نوع ۲ و آلزایمر، ارتباط دارد. همچنین یافته های این تحقیق نشان می دهد که عوامل ژنتیکی که تولیدمثل زودهنگام را تقویت میکنند بهای سنگینی در سالهای بعدی زندگی دارد، از جمله تسریع روند پیری و بیماری. منطقی است همان عواملی که به تقویت بقای فرزند کمک میکنند، ممکن است پیامدهای زیانباری برای مادر به همراه داشته باشند
و شاخص توده بدنی (بیامآی) نقش مهمی در این میان ایفا می کند به عبارتی تولیدمثل زودهنگام در افزایش بیامآی نقش دارد، و فرد را برای مشکلات سلامتی مستعدتر میکند. همچنین میتوان انتظار داشت که افزایش توانایی جذب مواد مغذی برای فرزند سودمند باشد، اما اگر مواد مغذی فراوان باشند، این امر میتواند خطر چاقی و دیابت را افزایش دهد او اکنون این پرسش مطرح می شود که چگونه میتوان از این دانش برای بهبود سلامت زنان استفاده کرد: «اگر تکامل ما را بهگونهای شکل داده است که تولیدمثل زودهنگام را به بهای پیری در اولویت قرار دهیم، چگونه میتوانیم از این دانش برای افزایش مدت سالمزیستی در جامعه مدرن بهره ببریم؟
«اگرچه نمیتوانیم وراثت ژنتیکیمان را تغییر دهیم، شناخت این بدهبستانهای ژنتیکی ما را توانمند میکند تا انتخابهای آگاهانهتری درباره سلامت، سبک زندگی و مراقبتهای پزشکی داشته باشیم.»
شما چه نظری دارید؟