نشست یازدهم «همبستگی اجتماعی و دفاع ملی» با عنوان «فرهنگ، هنر و مقاومت ملی» در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد.
به گزارش ایلنا، علی ربیعی در این نشست، هوش فرهنگی را یکی از مهمترین عوامل در شکلگیری روح جمعی و مقاومت دانست. او با یادآوری تجربه جنگ هشتساله اظهار کرد: جامعه ایران بدون میانجیگری هنرمندان و ادیبان نمیتواند درست عمل کند. فهم نادرست دشمن از فرهنگ ایرانی موجب شد سناریوی تجاوز به کشور شکست بخورد. آنچه ایران را حفظ کرد، هوش فرهنگی و نقش هنرمندان بود.
احمد محیط طباطبایی با اشاره به تلاش موزهها در دوران جنگ برای حفاظت از آثار تاریخی، بر کمبود زیرساختها تأکید کرد و افزود: ما فاقد انبارهای حفاظتی کافی هستیم. در زمان جنگ هشتساله بسیاری از آثار توسط مردم و کلکسیونرها نجات یافت. این نشان میدهد هویت ملی، که در ادبیات و میراث ما ریشه دارد، همیشه در لحظات سخت خود را نشان میدهد. او همچنین یادآور شد که ملت ایران همواره بر عقل و خرد تکیه کرده و این ویژگی در تاریخ دفاعی کشور برجسته است .
احمد دهقان نویسنده ادبیات پایداری، بر ضرورت نگاه انسانی به جنگ تأکید کرد و گفت: تبلیغات زمان جنگ برای روحیهبخشی لازم بود، اما امروز هنر باید روایت انسانی از آن دوران ارائه کند. مردم بودند که کشور را نجات دادند و باید این نقش در روایتها پررنگ شود. بدون نگاه انسانی، ادبیات و سینما نمیتوانند اثر ماندگار خلق کنند.
نادره رضایی، معاون هنری وزیر فرهنگ نیز در این نشست گفت: هنرمندان در بزنگاههای اخیر نشان دادند که اگر حمایت شوند، خودجوش به میدان میآیند. از موسیقی رپ تا هنرهای تجسمی، نسلی نو وارد میدان شد و دیوار ترس را شکست. وظیفه من در دولت چهاردهم ترمیم رابطه هنرمندان با حاکمیت است تا بتوانیم دلخوریها را کاهش داده و همبستگی بیشتری ایجاد کنیم. همچنین سیدعلی میرفتاح با اشاره به اهمیت قصه و خیال در ادبیات و هنر اظهار کرد: دنیا امروز از ما دیگریسازی میکند و ما نیز باید از این ظرفیت استفاده کنیم. در جنگ هشتساله هم جبهه مقابل دیگریسازی شد. اگر روایتها فقط در سطح رسانهای بمانند، ماندگار نخواهند بود؛ ادبیات است که میتواند واقعیتها را جاودانه کند.بهروز شعیبی، فیلمساز و مدیرعامل انجمن سینمای جوان، در سخنان پایانی تأکید کرد: فرهنگ و هنر باید محیطی امن برای روایت ایجاد کنند. هنرمندان بخشی از جامعهاند و نگرانیهای خود را دارند. رسانهها باید بازتابدهنده جریانهای واقعی باشند. ما نیازمند گفتگو و همدلی هستیم تا بتوانیم با امیدآفرینی، تحولات مثبت در جامعه رقم بزنیم.

شما چه نظری دارید؟